قلم که در دست می‌گیرم، نمی‌دانم که از کدام درد سرزمین‌ام بنویسم؟ از دشواری های اقتصادی‌مان یاد کنم یا از حوادث طبیعی مثل سیل‌، زلزله، حمله‌ی ملخ‌ها، شیوع کرونا و... . در نزدیکی سالگرد درگذشت پدر، گاهی به خود می‌گویم چه بهتر که او نبود و این روزهای سخت و دشوار مردم ایران‌زمین را به چشم ندید! امیدوارم که در این شرایط سخت و طاقت‌فرسا با «دنیای تصویر» دیگری مهمان خانه‌های شما شویم تا شاید کمی‌ روحیه‌ی شما را در نزدیکی این بهار شبیه خزان بهتر کنیم. پیشاپیش برایتان سالی بهتر و خالی از بحران را آرزو داریم؛ با دلی آکنده از امید، با غزلی از حافظ شیرازی به استقبال بهار می‌رویم.