▪️ترومن کاپوتی، نویسنده کتاب «صبحانه در تیفانی» مریلین مونرو را برای بازی در این فیلم می‌خواست.
تصویر آدری هپبورن که لباس مشکی بلند پوشیده، گردنش با کوهی از مروارید مزین شده و دستانش با دستکش مشکی که یک کروسان در دست دارد در هالیوود جاودانه شده است. در «صبحانه در تیفانی» اینگونه با هالی گولایتلی آشنا می‌شویم که از یک تاکسی زرد پایین می‌آید تا به پنجره‌های جواهر فروشی «تیفانی» در سکانس افتتاحیه فیلم نگاه کند.
.
فیلم بلیک ادواردز در سال 1961 به نمایش درآمد و به آدری هپبرن نقشی را تقدیم کرد که کارنامه او را شکل داد و برای او نامزدی اسکار در پی داشت. باوجودی که شخصیت هالی گولایتلی با هپبرن عجین شده است اما در مقایسه با کتاب ترومن کاپوتی که سال 1958 منتشر شده، انتخاب هپبرن برای این نقش چندان دقیق نیست.هپبرن متولد بلژیک، تعلیم دیده باله، الگوی شکوه و وقار است. اما ویژگی‌های هالی در کتاب یکسره متفاوت است.
البته سینما اغلب نیازمند بازیگرانی برای ایفای نقش است که کاملا متفاوت از خودشان باشد. اما نماد هپبرن به عنوان یک آیکون شکوه و شیک این ویژگی‌ها را هم به نقش هالی آورد. محبوبیت اقتباس بلیک ادواردز از شهرت کتاب پیشی گرفت.و همچنین، در داستان کاپوتی، هالی پیش از نقل مکان به نیویورک، نزاع های زیادی را تجربه کرده است، حتی به عنوان «یک جنگلی» شناخته می شود. در تگزاس، پس از فرار از دست والدین بی‌رحم، دکتر گولایتلی او را پذیرفت و زمانی که ۱۴ سال داشت با او ازدواج کرد. این دختر جوان که به نام لولامای متولد شد، نام خود را به هالی تغییر داد و از آنجا نقل مکان کرد و با ارتباط با مردان ثروتمند زندگی خود را حفظ کرد. در کتاب چگونگی به دست آوردن پول هرگز به صراحت بیان نمی شود. داستان هالی از بسیاری جهات با مریلین مونرو مشابهت دارد، به همین دلیل است که کاپوتی، یکی از دوستان نزدیک مونرو، از او می خواست که نقش هالی را بازی کند نه هپبورن.
علیرغم اصرار کاپوتی برای انتخاب مونرو، و با استخدام جورج اکسلرود فیلمنامه نویس برای « اصلاح فیلمنامه برای مونرو»، مریلین نقش را رد کرد. او به توصیه مربی بازیگری خود پائولا استراسبرگ، که پیشنهاد کرد مونرو نباید نقش «بانوی عصرها» را بازی کند، عمل کرد، زیرا این امر می توانست به شهرت او آسیب برساند. نکته جذابی است، زیرا، علیرغم کنایه‌هایی به هالی که او یک تن فروش است، شخصیت هالی حال و هوای معصومانه را حفظ می‌کند و عاری از تمایلات جنسی آشکار است. اگر مونرو، انتخاب می شد، شخصیت هالی کاملاً متفاوت بود.
کاپوتی از انتخاب بازیگر ناراضی بود و از او نقل قول می‌کنند:«پارامونت از هر نظر از من عبور کرد و آدری را انتخاب کرد.»
با این وجود، تصور کسی غیر از هپبورن در نقش هالی گولایتلی که بیشتر به خاطر ایفای نقش این شخصیت به شهرت رسید، سخت است. تصور نسخه‌ای از صبحانه در تیفانی با بازی مونرو نیز جالب است.