کوئنتین تارانتینو مفتون «تاپ گان:ماوریک» شد.
کارگردان افسانه ای که علاقمند «تاپ گان» ساخته تونی اسکات بود و بعدها با تونی اسکات در فیلم کلاسیک «رمانس حقیقی» در سال 1993 همکاری کرد، می پذیرد که اصلا انتظار نداشت دنباله این فیلم اکشن و محصول 1986 به تولید برسد و سه دهه بعد به نمایش درآید.
تارانتیو گفت:«من عاشق تاپ گان:ماوریک شدم. فکر می کنم شگفت انگیز بود. فیلم را در سالن دادم. تاپ گان:ماوریک و فیلم اسپیلبرگ، داستان وست ساید، هر دو یک نمایش واقعی سینمایی بودند، از آن دست فیلم هایی که تقریبا فکر می کردم دیگر قرار نیست ببینم. شگفت انگیز بود.»
.
کارگردان «پالپ فیکشن» احترامی را که کوشینسکی برای فیلم اصلی قائل است، ستود.
«فقط این جنبه دوست داشتنی و دوست داشتنی وجود داشت، زیرا من هم سینمای تونی اسکات را خیلی دوست دارم و هم تونی را آنقدر دوست دارم و تاپ گان:ماوریک به اندازه ای نزدیک(دنیای سینمایی تونی) است که انگار یک فیلم دیگر از تونی اسکات را ببینیم.»
.
«جوزف کوشینسکی کار بی نظیری انجام داد. احترام و عشق به تونی در همه فریم های فیلم موج می زتد. تقریبا در تمام تصمیمات است. کار آگاهانه ای است که در فیلم به چشم می خورد. اما به روش واقعاً جالب که واقعاً محترمانه بود. و من فکر می کنم در هر تصمیمی که تام [کروز] در مورد فیلم می گرفت هم چنین بود.»
.
اما تارانتیو یک مشکل با فیلم دارد و آنهم گردهمایی تام کروز وال کیلمر است که به نظرش «تقریبا خیلی کم ارزش» است.
«اما این گردهمایی کارکرد دارد. شبیه مرگ چارلی چاپلین در آخرین نمای روشنایی های شهر است. شما انتظارش را می کشی و سکانس آن را به نمایش می گذارد.»