یکی از پدیده‌های تلویزیونی در سال گذشته، سریال «1899» بود. این شماره در پرونده‌ای مفصل به این سریال پرداخته شده و سازندگان خلاق آن‌ها و همچنین اینکه چگونه ظرف یک دهه آلمان به قطبی مهم در سریال‌سازی تبدیل شد. بخش‌هایی از مطالب این پرونده را در ادامه می‌خوانید.
قصه‌گویی به شیوه حل کردن مکعب روبیک
«1899»؛ سریالی که مخاطبانش را به دام می‌اندازد
حسین جوانی
«اکثر آدم‌ها زندگی‌شان را سپری می‌کنند و هیچ وقت به سرشان نمی‌زند شاید یکی از کاراکترهای یک بازی کامپیوتری باشند، قهرمان یک ریلیتی شو یا حتی شخصیتی در دل یک رمان. اما عده‌ی معدودی هم هستند که یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوند و از خودشان می‌پرسند “نکند این زندگی کابوسِ دیگران باشد؟” سریال از دل چنین بازنگریِ نه‌چندان خوشایندی بیرون آمده است؛ شک کردن به آنچه واقعی و طبیعی به نظر می‌رسد و پیگیری این شک که خود مولد شک‌های آینده است. اما این شک در قالبِ اثری فلسفی شبیه به آثار برگمان یا تارکوفسکی ارائه داده نمی‌شود. با داستانی هیجان‌انگیز، سرگرم‌کننده و در برخی لحظات متأثر‌کننده و ترسناک مواجه هستیم که این شک را در قالبِ تلاش خانواده‌ای برای نجات یکی از اعضایش به تصویر می‌کشد.»
اروپا درون کشتی
سازندگان «1899» رازهای این سریال را فاش می‌کنند
اسکات راکسبورو (هالیوود ریپورتر)
مترجم: امیرحسین موسوی
یانتیه فریزه: «با خودمان فکر کردیم اگر می‌خواهیم به اروپا نگاهی بیندازیم، کافی است آن را برداریم و درون یک کشتی قرار دهیم. در فضایی محدود که با آب‌های بی‌کران اقیانوس محصور شده؛ جایی که شما نمی‌توانید از آن فرار کنید. تقریبا مانند یک آزمایش انسانی.»
باران بو اودار:«ما ایده‌ی بد نداریم. درستش این است که ما بلافاصله آن‌ها را فراموش می‌کنیم. با این حال از قرار دادن ایده‌های بد روی میز نمی‌ترسیم چون گاهی اوقات چیزی کوچک در یک ایده بد وجود دارد که در واقع خوب است و باید از آن استفاده کنید.»
یانتیه فریزه: «همیشه سه عنصر کلیدی وجود دارد. مضمون، شخصیت و طرح داستانی. نوشتن واقعی به این معناست که بین هر سه تا رفت و آمد کنید. اما معمولا این مضمون است که کل فرآیند را شروع می‌کند. باید بدانیم که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم.»
تاریکی دیروز، روشنایی فردا
همه‌چیز درباره موج فراگیر و جدید سریال‌های آلمانی
تحقیق و ترجمه: حسین جوانی و امیرحسین موسوی
«تحول مورد نیازِ شبکه‌های آلمانی برای جذب بیننده‌ها و حضور بین‌المللی، عبور از چشم‌اندازهایِ محلی و تن‌دادن به مناسبات جهانی‌شدن بود. به بیان ساده “آلمانی بودن” زمانی برای همگان جذاب خواهد بود که این “آلمانی بودن” در چشم‌اندازی جهانی ارائه شود.
آلمان کشوری پیشرفته با اقتصادی قدرتمند است. اگر بناست گذشته‌ای به تصویر کشیده شود باید به آن بخش از تاریخ پرداخته شود که بازتاب‌دهنده‌ی امید و افتخار باشد. چطور از دل گذشته تاریک می‌توان امیدواری و سرافرازی بیرون کشید؟ راه حل، تعریف چشم‌اندازی تازه است.
شبکه‌های آلمانی همان‌طور که در بخش چشم‌اندازها و تعریف پروژه‌ها مجبور به پوست‌اندازی شدند، برای تعریف داستان‌های جدید و رعایت تنوع نیز به نیروهای تازه و خوش‌فکر نیاز داشتند. افزایش تقاضا برای ساخت سریال منجر به شکل‌گیری اتاق‌های نویسندگان شد.»