دنیای تصویرآنلاین-«رفقای عزیز» ساخته آندری کونچالوفسکی ،فیلمساز قدیمی و مشهور روسی که همکار آندری تارکوفسکی نیز بوده، یکی از آثاری است که امتیاز بالایی از سوی منتقدان درجشنواره ونیز گرفته است.
فیلم داستان رویدادهای واقعی سال 1962 است، در زمانی که اتحاد جماهیر شوروی اعتراض‌های کارگری در شهر نووچرکاسک را سرکوب کرد. لیودمیلا قهرمان داستان، یکی از اعضای حزب کمونیست محلی شهر و از طرفداران سرسخت رژیم اتحاد جماهیر شوروی است. او شاهد تیراندازی به معترضان توسط نیروهای ارتش در جریان یک اعتراض است که دولت برای سرکوب اعتصاب به شهر فرستاده است. قتل عام صورت می‌گیرد و با این اتفاق نگاه لیودمیلا به زندگی تغییر می‌کند.
در ادامه بخشی از یادداشت دیوید کتز را درباره این فیلم بخوانید:
«گذشته هرگز نمی‌میرد» جمله معروف ویلیام فاکنر است. معدود فیلم‌هایی وزن این جمله را بیشتر از فیلم اخیر آندری کونچالوفسکی،«رفقای عزیز» تحمل می‌کنند که تاریخچه قرن بیستم جنگ زده را به تصویر می‌کشد.
«در رفقای عزیز کونچالوفسکی بیشتر به سبک فیلم قبلی و موفق خود در جشنواره ونیز یعنی بهشت بازگشته. دو فیلم سیاه و سفید ، علی رغم دوران متضادی که به آن می‌پردازند ، به خوبی مکمل یکدیگر هستند. این فیلم در اوایل این هفته در بخش مسابقه رسمی جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت، رفقای عزیز به طور بالقوه می تواند مخاطبان بسیار گسترده تری نسبت به فیلم قبلی داشته باشد و باعث ایجاد شناخت بیشتر برای کارنامه گزیده کونچالوفسکی بشود. او که البته شاگرد آندری تارکوفسکی بوده، داستان سرای به مراتب ملموس تری است ، اما هرگز از وحشیگری بی رحمانه‌ای که دوباره بررسی می کند ، شانه خالی نمی‌کند.»
« موهبتی است که بودجه به کونچالوفسکی برای تحقیق روی این پروژه منحصر به فرد و با سبک بصری سیاه و سفید داده شده ، و بازآفرینی کاملاً اصیل از دوره ای است که او به وضوح مانند کف دستش به یاد می آورد .»