یکی از تحسین شده‌ترین فیلم‌های کن امسال، «پترسون» آخرین ساخته‌ی جیم جارموش فیلمساز مستقل و صاحب سبک است. فیلمی دلنشین و شاعرانه که آدام درایور و گلشیفته فراهانی نقش‌های اصلی آن را ایفا می‌کنند.
علاوه بر خود جارموش که چه برای کن و چه سینمادوستان ایرانی همیشه فیلمساز محبوبی بوده، حضور گلشیفته فراهانی هم کنجکاوی‌های پیرامون فیلم را دو چندان کرده. به ویژه که ردپای فرهنگ ایرانی در نقشی که فراهانی بر عهده دارد و همینطور فضا و موسیقی فیلم مشهود است. به همین دلیل امیرهوشنگ هاشمی نویسنده‌ی دنیای تصویر از جیم جارموش درباره‌ی آشنایی‌اش با شاعران ایرانی سوال پرسیده و جارموش هم در جواب در از شاعرانگی موجود در سینمای ایران می‌گوید.
«سلام. من امیر هاشمى هستم از مجله‌ى دنیاى تصویر، ایران. آقاى جارموش شما یک فیلم خارق‌العاده و رویاگونه در ستایش از شعر ساخته‌‌اید. با توجه به این واقعیت که شما یکى از تحسین شده‌ترین بازیگران زن ایرانى را به‌عنوان یکى از نقش‌هاى اصلى خود انتخاب کرده‌‌اید، مى‌خواستم از شما سوال کنم که آیا شما با شاعران ایرانى آشنا هستید و آیا مطالعه اى در باب شعر ایرانى داشته‌‌اید؟»
جارموش: «نه چندان، یکى را مى‌شناسم که اسمش را نمى‌توانم بیاد بیاورم، همان که «خانه سیاه است» را ساخته بود (گلشیفته اسم فروغ فرخزاد را به او یادآورى مى‌کند)، بله متشکرم. اما من اطلاعات زیادى در این مورد ندارم و چیزى هست که قطعاً باید روى آن بیشتر مطالعه کنم. خیلى نسبت به شاعرانگى موجود در سینماى ایران آگاه هستم و شاید بیشتر از ١۵ سال هست که دارم این قضیه را اعلام مى‌کنم که آنجا یکى از باغ هاى سینما روى سیاره‌ى ما است. بنابراین، از وجود چنین فرمى از شاعرانگى در سینما خیلی قدردانى مى‌کنم، اما در مورد شاعران ایرانى، اطلاعات زیادى ندارم و باید بیشتر یاد بگیرم. ممنونم.»
ویدیوی رسمی از این پرسش و پاسخ در نشست خبری فیلم «پترسون» را در دنیای تصویر آنلاین تماشا کنید.