«سرزمین آوارهها» ساخته کلوئی ژائو، برنده جایزه شیرطلایی ونیز یکی از مطرحترین فیلمهای سال گذشته جهان بود که این روزها به نمایش عمومی درآمده است. داستان درباره زنی به نام «فر ن»، با بازی فرانسیس مکدورمند، است، زنی غمگین که ساکن امپایر شهرکی در ایالت نوادا بود. این شهر در کنار منطقهای صنعتی ساخته شده بود . پس از تعطیلی کارخانۀ گچ، امپایر نیز به معنای واقعی کلمه متروک ماند و خالی از سکنه شد؛ بهگونهای که در مدت زمان شش ماه، کُد پستی شهر نیز از تمام سیستمها حذف شد! در این شرایط بسیار سخت، همسر فرن از دنیا رفت و او را کاملاً تنها گذاشت.فرن نیز آنجا را ترک گفت و با ماشین «ون» به دل شهرهای مختلف زد.
امید معلم درباره این فیلم مینویسد: بعضی اوقات بهتر است برای آخرین خداحافظی یک جمله گفت: اون طرف جاده می بینمت! گاهی وقت ها با مرگ یک عزیز انسان دیگر نمی تواند از زندگی لذت ببرد ، این مفهوم تلخ جهان هستی باعث شده تا کلویی ژائو به سراغ ساخت فیلمی با نام «سرزمین آواره ها» برود. فیلمی که شما را با تلخی تنهایی یک انسان آشنا می کند و به خوبی می تواند تماشاگر خود را در مسیر بالا و پایین های یک زندگی پر از سختی یک زن سخت کوش همراه کند. درخشش فرانسیس مکدورمند در این اثر یاد آور بازی خیره کننده او در فیلم«سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری ساخته مارتین مک دانا است . اگر به دنبال درک بهتری از فلسفه زندگی هستید، به شما دیدن این فیلم را توصیه می کنم که بدون شک یکی از شانس های اصلی در رشته های مختلف در مراسم های گلدن گلوب و اسکار خواهد بود.