جاستین تیمبرلیک از جمله سلبریتی‌هایی است که به معنای واقعی این کلمه تعلق خاطر دارد. از سال 1995 که با عضویتش در گروه موسیقی انسینک به شهرت رسید تا بازی در فیلم‌های درجه دو، می‌توان با اغماض گفت ایفای نقش در «شبکه اجتماعی» و «در زمان» باکیفیت‌ترین کارهای هنری بوده که تا به حال انجام داده است. پرداختن به شهرت و محبوبیت عام باعث شده تا هیچگاه در بدنه‌ی اصلی هیچ کدام از رشته‌های فعالیتش راه پیدا نکند، البته برچسب سلبریتی به مفهوم خاندان کارداشیان زدن به او هم کمی اغراق محسوب می‌شود.
کار او به‌جای ماندگاری بیشتر در زمان خود دیده می‌شود، چندین بار آثار موسیقی‌اش در صدر فروش سال قرار گرفته‌اند اما به‌جز یکی دو قطعه کسی بعد از 5-6 سال به سراغشان بر نمی‌گردد. اما علاقه او به ساخت موزیک ویدیوهای پرهزینه و عجیب تکنولوژیکی از کسی پنهان نیست و البته که طرفدارهای زیادی هم دارد، کلیپ «چهار دقیقه» او با مدونا از ام‌تی‌وی جایزه بهترین موزیک ویدیوی سال را دریافت کرد و حضور او در کنار فیفتی سنت در موزیک ویدیوی «تکنولوژی»، که ادای دینی بود به «گزارش اقلیت» نامزد جوایز زیادی شد.
تیمبرلیک در جدیدترین کارش موزیک ویدیوی Filthy را ساخته و برای کارگردانی آن هم مارک رومنک «هرگز رهایم نکن» را آورده است. در این کلیپ ابتدا سالن کنفرانسی را می‌بینیم که مثلا در کولالامپور مالزی سال 2028 قرار دارد و قرار است محصول جدیدی در آن معرفی شود. تیمبرلیک با قامت استیو جابز و سیستم معرفی همیشگی محصولات اپل با تشویق هوادران به روی سن می‌آید و با شروع به ترانه خوانی ربات هوشمند و جدید را معرفی می‌کند. بعد از رقصیدن ربات و چند نفر دیگر روی صحنه تیمبرلیک قدرت و توان ذهنی مصنوعی ربات جدید را به رخ همه می‌کشد. نکته اصلی اما پایان این اجرای گروهی است که با محو شدن افراد روی صحنه و خود جاستین تیمبرلیک متوجه می‌شویم که بقیه افراد به‌جز روبات تصاویر مجازی بوده‌اند که توسط روبات پخش شده بودند، حضار در سالن کنفرانس هم از سطح تکنولوژی بالای این روبات به وجد می‌آیند و ایستاده شروع می‌کنند به تشویق.
موسیقی این ترانه به خودی خود یک پاپ با باس زیاد و یک فاجعه قر و قاطی است که به لطف شوآف همیشگی تیمبرلیک و کارگردانی خیلی خوب مارک رونک محصول نهایی جذاب از کار درآمده ولی به‌جز روبات ماجرا هیچ نکته خاص دیگری ندارد و نمی‌تواند جریان سازی خاصی کند.