سیاوش طهمورث گفت: آنقدر زندگی وسیع است که شاید آرزو داشته باشم ۵۰۰ سال دیگر زندگی کنم تا آدم‌ها و نقش‌های بیشتری را بازی کنم.
به گزارش ایسنا، طهمورث درباره تزریق واکسن کرونا گفت: دز اول واکسن را زده‌ام اما این واکسن فقط از مرگ جلوگیری می‌کند و ممکن است دوباره مبتلا شویم.
وی فعالیت‌های هنری اخیرش را تشریح کرد و گفت: «زخم کاری» هم اکنون پخش می‌شود و موفق هم بوده است. دو سه کار دیگر هم به من پیشنهاد شده است. یادم رفت کتابم را با خودم بیاورم. کتاب «از تو می‌گویم» را نوشته‌ام اما امشب فراموش کردم آن را به همراه بیاورم. این کتاب شامل داستان‌های کوتاه است. یک کتاب دیگر هم دارم که زیر چاپ است. اصولا همیشه دست به قلم داشتم اما نمی‌خواستم کتاب را چاپ کنم تا زمانی که دوستم گفت بیا تا کتاب را برایت چاپ کنم. آثار نمایشنامه و شعر هم دارم.
بازیگر قدیمی تلویزیون تصریح کرد: زیاد به طرف شعر نرفتم چون در شعر سنتی نمی‌توان مشکلات و دغدغه‌های ذهنی خود را در مقالی کوچک بیان کرد. دوست دارم شعر را ادامه دهم ولی زمانی که بتوانم به خوبی حرفی برای گفتن داشته باشم.
وی ادامه داد: بازیگری ساده نیست و صرفا به استعداد داشتن نیست. شناخت جای صدا، پرورش ذهن، مطالعه فراوان، دانستن فلسفه، تاریخ، جغرافیا، روانشناسی، مطالعه رمان و تسلط داشتن بر بدن خود ارکان بسیار مهمی است که یک بازیگر باید آن‌ها را داشته باشد.
این بازیگر معروف ایرانی در خصوص تفاوت هنرپیشه، بازیگر و هنرمند گفت: ما هنرپیشه زیاد داریم اما تعداد بازیگران کم است؛ تعداد بازیگران انگشت شمار است و بین آن‌ها هنرمند خیلی کم است. هنرپیشه چون از موقعیت خود لذت نمی‌برد و انرژی نمی‌گیرد ممکن است زود خسته شود؛ گویا یک شغل برای او محسوب می‌شود که پس از مدتی بازنشست می‌شود اما بازیگر از کارش لذت می‌برد، انرژی می‌گیرد و خسته نمی‌شود. هنرمند از بازیگر هم فراتر است و محبوب مردم است.
طهمورث تصریح کرد: طرفدار بازی «آلپاچینو» هستم چون او فوق‌العاده است. یکی از دلایل علاقه‌ام این است که در آثارش شما او را با گریم نمی‌بینید و همه جا خودش است اما پس از گذشت چند دقیقه دیگر آلپاچینو را نمی‌بینید و صرفا با شخصیت ارتباط می‌گیرید، این هنر بازیگری است. در کنار او «دنیرو» هم هست اما درباره این بازیگر عادت خندیدنش که همیشه یکسان است او را یک مرحله پایین تر از آلپاچینو قرار می‌دهد.