ترجمه:ارغوان اشتری
روز دوشنبه، مارتین اسکورسیزی و سازمان غیرانتفاعی مرمت فیلم که او تأسیس کرد، یک سالن نمایش آنلاین جدید به نام اتاق نمایش را راه اندازی خواهند کرد.
.
سال‌ها پیش در حالی که مارتین اسکورسیزی و تلما شونمیکر در آپارتمانی در حال تدوین « گاو خشمگین» بودند – فرآیندی سخت که ذهن اکثر فیلمسازان را درگیر می کند – اسکورسیزی به تدوینگرش گفت که استراحت کند. و فیلمی داشت که باید برای او به نمایش می‌گذاشت
.
شونمیکر به یاد می آورد: «مارتین گفت، تو باید این یکی رو ببینی.»
اسکورسیزی در آن زمان از طرفداران پرشور فیلم های مایکل پاول و امریک پرسبرگر، دو فیلمساز بریتانیایی معروف به کمانداران بود. او فیلم‌های تکنی‌کالر آنها مانند کفش‌های قرمز، زندگی و مرگ سرهنگ بلیمپ و مساله زندگی و مرگ را شاهکار می‌دانست. اما از تماشای عاشقانه سیاه و سفید اسکاتلندی آنها که در سال 1945 ساخته بودند، خودداری کرده بود،نام این فیلم «می دانم کجا می روم!» بود و اسکورسیزی ترس داشت که مبادا فیلمی سبک تر باشد. شاید از روی عنوان فیلم چنین تصوری پیدا کرده بود. و علاوه بر این، پاول و پرسبرگر چند شاهکار می توانستند بسازند؟
.
با این حال اسکورسیزی شب قبل از شروع فیلمبرداری «گاو خشمگین» به همراه دوستش جی کاکس ترغیب شد که فیلم را تماشا کند. اسکورسیزی در ایمیلی به یاد می آورد: «من نمی توانستم بیشتر از این اشتباه کنم. فیلم خنده دار بود، هیجان انگیز بود، واقعاً عرفانی بود و عمیقاً تکان دهنده. من از آن زمان تاکنون بارها فیلم من می دانم کجا می روم را دیده ام – در واقع آنقدر دیده‌ام که تقریباً حسابش را از دست داده ام – و همیشه متاثر ، شگفت زده شده‌ام. فیلم تا آن لحظات شگفت‌انگیز پایانی تعلیقش را حفظ می‌کند.»
.
از روز دوشنبه، اسکورسیزی و سازمان غیرانتفاعی مرمت فیلم که تأسیس کرده، یک سالن مجازی جدید به نام اتاق نمایش را راه اندازی خواهند کرد. هر ماه، تنها برای یک شب، فیلم‌هایی که توسط بنیاد فیلم «Film Foundation» مرمت شده‌اند، در نمایش آنلاین رایگان همراه با بحث‌ها و صحبت‌های مارتین اسکورسیزی و سایر فیلمسازان ارائه می‌شوند. این سالن نمایش آنلاین با نسخه مرمت شده «من می دانم کجا می روم!» آغاز به کار می‌کند.
.
از آنجایی که فیلم در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم اکران شد، جایگاه بی نظیری را در دل سینمادوستان پیدا کرد. « من می دانم کجا می روم!» مشهورترین فیلم پاول و پرسبرگر نیست و در فهرست «ترین»های تاریخ سینما هیچ وقت نیامده است. در عوض، از آن دست فیلم‌هایی است که سینمادوستان «سینه‌فیلیا» به همتایان خود دیدنش را توصیه می‌کنند. مانند یک هدیه گرامی یا گنج خانواده. فیلم جواهری مدفون است که هر کسی که آن را دیده است می خواهد در مورد آن به همه بگوید.
تلما شونمیکر می‌گوید:«در پایان جنگ مردم بشدت آسیب دیده بودند. و این فیلم دلگرم کننده و روحیه‌بخش بود.»
مدت کوتاهی پس از دیدن «من می دانم کجا می روم»، پاول به دیدار اسکورسیزی رفت، او تلما شونمیکر را تشویق کرد که برای ضیافت شام نزد مایکل برود. تلما و مایکل صمیمی شدند و در سال 1984 ازدواج کردند. پاول در سال 1990 درگذشت. پرسبرگر در سال 1988 دارفانی را وداع گفت.
از آن زمان، تلما و مارتین خود را وقف فیلم‌های قدیمی کرده اند – زمانی که مشغول تدوین پروژه جدید نیستند (آنها در حال حاضر در حال تکمیل تدوین قاتلان ماه کامل هستند)- به مرمت فیلم‌های پرسبرگر و پاول میپردازند.
اسکورسیزی به تازگی قراردادی را برای گویندگی(نریشن) مستندی از فیلم های پرسبرگر و پاول امضا کرده است. سال‌هاست، شون میکر خاطرات پاول را به امید انتشارشان بررسی می‌کند.