دنیای تصویرآنلاین-پدرو آلمودوار و تیلدا سوئینتن در جلسه مطبوعاتی فیلم کوتاه «صدای انسانی» در ونیز شرکت کردند.پدرو آلمودوار فیلم کوتاه «صدای انسانی» را در دوران قرنطینه ساخته است. او در کنفرانس مطبوعاتی از مردم خواست که به سالنهای سینما برگردند.
به گزارش هالیوودریپرتر او خطاب به مردم گفت:«یک چیزهایی میتواند روی پرده بزرگ فقط کشف شد، در تاریکی و کنار مردمی که نمیشناسید.»
فیلمساز برنده اسکار از مردم درخواست کرد به سالن های سینما بازگردند یا یک جنبه اساسی فرهنگ بشری را از دست بدهند.او در ادامه افزود:«سینما بهترین دوران خود را سپری نمیکند، به همین دلیل باید از مردم دعوت کنیم به سالنها بیایند.»
المودوار دوران قرنطینه شخصیاش را زیرپا گذاشت و به ونیز آمد.
او درباره شرایط فعلی چنین توضیح داد:«قرنطینه خیلی چیزها را به ما ثابت کرد. به ما نشان داد که همه ما برای پر کردن وقت خود به داستان وابسته هستیم … به تجربیات نوشته شده توسط کسی ، تفسیر شده توسط کسی ، در فیلم ، تئاتر یا حتی از طریق روزنامه. این فرمهای فرهنگی در این دوران نقش اساسی داشتند. نتیجهگیری دیگر منفی بود. قرنطینه به ما نشان داده است که خانه های ما میتوانند جایی باشند که ما در زندان هستیم. جایی که می توانید در آنجا کار کنید ، غذا بخورید و زندگی کنید. [اما] پادزهر همه اینها سینما است. متضاد همه اینهاست. رفتن به سینما معنای ماجراجویی را میدهد. »
.
تیلدا سوئینتن بازیگر فیلم «صدای انسانی» که براساس نمایشنامهای از ژان کوکتو است، در مراسم افتتاحیه برنده جایزه شیرطلایی افتخاری شد. او در سال 1991 نیز برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنوار ونیز برای حضور در فیلم «ادوارد دوم» شده بود.
او اهدای جایزه را بهانهای برای ادای احترامی به قدرت سینما دانست. این بازیگر اسکاتلندی سینما را «سرزمین مادری حقیقی من» توصیف کرد.او همانطور که در بدو ورود به ونیز مقابل دوربین عکاسان با ژست چادویک بوزمن به او ادای احترام کرده بود روی سن مراسم افتتاحیه نیز با «واکانادای جاودان» ادای احترام خود را کامل کرد.
آلمودوار و سوئنتین برای اولین بار در «صدای انسانی» بایکدیگر همکاری کرده اند. سوئنتین گفت یکی از دوستانش که یک راهب در اسکاتلند است برای همکاری او با آلمودوار دعا خوانده بود.«فکر میکردم مضحک است.من بازیگری اسپانیایی نیستم. اسپانیایی حرف نمیزنم. اما من و پدرو زبان مشترک سینما را داریم.»