اشک‌ها و لبخندها

.«اعماق» ساخته شاکون باترا با بازی دیپیکا پادوکن،سیدهانت چاتورودی،آنانیا پاندی،نصیرالدین شاه از ماه فوریه در آمازون پخش شد.
این فیلم منتقدان را به دو دسته تقسیم کرده است. و نسبت به فیلم قبلی شاکون باترا، «کاپور و پسران» چندان مورد توجه منتقدان هندی قرار نگرفته است. آنوپاما چوپرا، نویسنده، فیلمنامه نویس و منتقد در ریویویی درباره «اعماق» که در این چند ماه می‌توان از مهم‌ترین و بحث برانگیزترین تولیدات سینمای هند برشمرد، چنین می‌نویسد:

کاران به نامزدش آلیشا در ابتدای فیلم «اعماق» ساخته شاکون باترا می‌گوید:  هیچ چیزی دو روزه تغییر نمی‌کنه.. این  دیالوگ دقیقاً همان چیزی است که اتفاق خواهد افتاد. در سفر  زوج کرن و آلیشا به شهر ساحلی «علیباگ» آنها با زین نامزد دخترعموی آلیشا ملاقات می کنند. در ادامه اشتیاق به عشق تبدیل می شود.  و سرانجامش تراژدی است اما نه آن گونه که  تماشاگر انتظار دارد. شاید به همین دلیل است که دیپیکا  پادوکن (بازیگر نقش آلیشا) در مصاحبه ای در سال 2020 این فیلم را «نوآر خانگی» توصیف کرد.

.

شاکون باترا با سه فیلم – «یکی من و یکی تو»، «کاپور و پسران »و اکنون Gehraiyaan/اعماق چیزی را توسعه داده است که شما می توانید آن را یک سبک واریته مشاهده گر بنامید. این اصطلاح بر اساس نقش‌آفرینی‌های ناتورالیستی و فیلمبرداری و تدوین روان پی‌ریزی شده است که حال و هوای داستان را به تصویر می کشد. شاکون شاگرد مکتب وودی آلن و وس اندرسون است و کاری را که انجام می دهد به عنوان “هرج و مرج” توصیف می کند. بهترین مثالش آن صحنه فوق العاده لوله کش در «کاپور و پسران» است که در آن لوله کش بدبخت شاهد خانواده ای ناکارآمد در مرحله پیشرفته فروپاشی است. صحنه پردازی هنرمندانه و حرکات دوربین ما را به بخشی از جنگ آنها می برد. انگار با آنها در اتاق نشیمن ایستاده ایم.
.
«اعماق» بر اساس همان اصول ساخته شده است، اما شاکون احساسات و طنز را به شدت در این فیلم تقلیل می دهد و «اعماق» قربانی چیزی می شود که من آن را مرگ توسط مینیمالیسم می نامم، من این مرگ را با اصطلاح «اضطراب مردمان شیک» ترکیب می کنم.

«اعماق» در حدود پانزده دقیقه آخر شتاب عاطفی خود را پیدا می کند. بین آلیشا و پدرش صحنه‌ای شگفت‌انگیز و عمیقاً تکان‌دهنده وجود دارد که ناصرالدین شاه آن را با حالت دانایی و خستگی بازی می‌کند. شبیه سکانس پدر در پایان فیلم «من را با نامت صدا بزن» ساخته لوکا گوادانینو، این پدر نیز به آرامی یک درس زندگی درباره اهمیت بخشیدن خود و دیگران و رها کردن به آلیشا می آموزد.
 

در «هانا و خواهرانش» ساخته وودی آلن، فیلمی که شاکون از آن به عنوان تأثیری عمده یاد می کند، شخصیتی قلب را به عنوان «عضله کوچک بسیار بسیار انعطاف پذیر» توصیف می کند. «اعماق» شاهدی بر آن دیالوگ است. فیلم هرگز به اوج شاعرانه ای که آرزو دارد نمی رسد. اما سفری جذاب به اعماق غیرقابل درک و در نهایت ناشناخته ای درون مردان و زنان است .