اولین واکنش‌ها به «پست» استیون اسپیلبرگ

به نظر می‌رسد که باید اسکار بهترین فیلم امسال را باید برای «پست» ساخته جدید استیون اسپیلبرگ کنار گذشت. ساعاتی قبل هیئت ملی نقد آمریکا ده فیلم برگزیده سال و برندگان جوایز خود را اعلام کرد. «پست» با قرار گرفتن در میان 10 فیلم برتر سال، جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن (مریل استریپ) و بهترین بازیگر مرد (تام هنکس) را هم به خود اختصاص داد. علاوه بر این جایزه مهم، که از نظر سلیقه و نگاه معمولا به انتخاب‌های آکادمی نزدیک است، اولین واکنش‌های منتقدان به فیلم هم در توییتر منتشر شده که نشان می‌دهد با اثری دست‌نیافتی در حد و اندازه‌های «فهرست شیندلر» و «نجات سرباز رایان» مواجه‌ایم!

با اینکه برای دیدن نقدهای کامل «پست» آخرین ساخته‌ی استیون اسپیلبرگ باید تا 6 دسامبرمنتظر ماند، اولین واکنش منتقدان در شبکه‌های اجتماعی به پست مثبت بوده و به نظر با فیلم درجه یک این کارگردان در مورد افشای اسناد پنتاگون توسط واشنگتن پست در دهه 70 طرف هستیم، به‌ویژه بازی مریل استریپ که منتقدان با الفاظ “درخشان” و “خیره‌کننده” از آن تعریف می‌کنند و این بازی را بهترین اجرایش در چندین سال اخیر می‌دانند.

همچنین فیلم را بهترین ساخته‌ی اسپیلبرگ بعد از «مونیخ» نامیده‌اند. «پست» اولین حضور تام هنکس و مریل استریپ در کنار هم در یک فیلم است. استریپ نقش ناشر واشنگتن پست، کترین گراهام را ایفا کرده که اولین زن ناشر یک روزنامه بزرگ آمریکا محسوب می‌شود، و تام هنکس در نقش دبیر روزنامه، بن بردلی ظاهر شده که در تلاش برای پرده‌برداری بیش از 3 دهه رازهای ناگفته‌ی حکومتی در مدت زمامداری 4 رئیس جمهور آمریکا است. برخی از مهم‌ترین توئیت‌ها را مرور می‌کنیم.

دیوید ارلیک (IndieWire)

بهترین ساخته‌ی او بعد از «مونیخ». مریل استریپ عالی است.

آدام بی. واری (BuzzFeed)

من تقریبا عاشق «پست» شدم. بهترین اجرای مریل استریپ بعد از سال‌ها. بازی هنکس به طرز رضایت بخشی دیوانه‌کننده است. من توقع ترسیم زندگی ژورنالیستی و فراز و نشیب‌های احساسی را داشتم، اما توقع یک فیلم آشکارا فمنیستی از زمان «رنگ ارغوانی» را نداشتم.

سارا ام فترز

هیجان‌انگیز، مطمئن، عمیق و کاملا تکان‌دهنده. «پست» اسپیلبرگ بهترین فیلمی نیست که امسال دیدم اما وقتی از این فیلم صحبت می‌کنم قلبم به تپش می‌افتد. استریپ برق از سرت می‌پراند.

مارک هریس (Entertainment Weekly)

شاید به‌نظر دارم بزرگ‌نمایی می‌کنم، اما می‌گویم مریل استریپ در این فیلم با هر دیالوگ، حرکت و ژست دارد کاراکترش را می‌سازد.

آليسا ويلکينسون (Vox)

بازی‌ها درجه یک، تمام چیزهای دیگر هم همین‌طور، ناموسا ته سرگرمی بود!

دیوید سیمز (The Atlantic)

فریاد زدم، احساساتی شدم و یکی از همکاران را بغل کردم. یک گام رو به جلوی دیگر از اسپیلرگ، آن را تحسین می‌کنم.