هنوز 24 ساعت نشده که جدیدترین فیلم اصغر فرهادی در جشنواره‌ی کن به روی پره رفته و واکنش‌های تحسین‌آمیز منتقدان فضای مجازی را پر کرده است. تعداد کسانی که فیلم را دیده اند، به ویژه در میان فارسی‌زبان‌ها زیاد نیست. با این وجود و بر اساس واکنش‌ها و نقل قول‌های منتشر شده بر روی فیلم، چند المان مهم و همیشگی سینمای فرهادی این بار در «فروشنده» به چشم نمی‌خورد و همین ممکن است به تفاوت اساسی در جهان سینمایی فیلم منجر شود.
اول، این بار خبری یک از دختر جوان یا نوجوان معصوم نیست که شاهد بخشی از یک ماجرای اصلی داستان باشد و حقایقی را کتمان کند. (درباره الی، گذشته، جدایی نادر از سیمین، چهارشنبه سوری)
دوم، خانواده‌ی محوری داستان صاحب فرزند نیستند که راست یا دروغ گفتن در برابر کودک به بحران تبدیل شود.
سوم، این بار سفر به خارج از کشور یا بحث مهاجرت یکی از دغدغه‌های شخصیت‌های اصلی نیست.
چهارم، برای اولین بار در درام داستان با یک مقصر واقعی سر و کار داریم، نه سلسله‌ای از سوتفا‌هم‌ها که در هم گره می‌خورد و به بحران منجر می‌شود.
پنجم، شخصیت‌های اصلی با وجود آن که مستقیما از طبقه‌ی متوسط انتخاب شده اند، اما گرایش روشنفکرانه در آنها محسوس‌تر است.