ما با پاندمی کووید-۱۹ «شیوع» نام مطرح این روزهای اهالی سینما شده و به جدول پرخواهان‌ترین فیلم آی تیونز راه یافته و به ناگاه فیلم سودربرگ به دقیق‌ترین فیلم فاجعه تاریخ سینما تبدیل شده است.
مسلما اتفاق جذابی است اما اعتبار این القاب به نویسنده فیلمنامه اسکات زی. برنز می‌رسد که در دوران نوشتن فیلمنامه با کارشناسان از جمله دو اپیدیمی لوژیست به نام‌های لری برلینت و یان لیپکین مشورت می‌گرفت تا خاطر جمع شود فیلمنامه با واقعیت‌های علم یک بیماری فراگیر مطابقت دارد.
پس از شیوع ویروس کرونا یا بیماری کووید-۱۹ مصاحبه‌ای تلفنی با برنز انجام شده و او حرف‌های جالبی زده. این مصاحبه چهاردهم ماه مارس انجام شده، یعنی زمانی که آمریکا با چنین آماری از مبتلایان روبه رو نشده بود و در میان کشورها با بالاترین میزان مبتلا از چین نیز پیشی نگرفته بود.
«ژانویه برایم مسجل شد که ویروس کرونا چیزی نیست که فقط در چین بماند. به نظر می‌رسید که به موقعیت در حال حاضرمان برسیم.می‌دانستم ماجرا بزرگتر از حرف‌های دولتمردان ماست یا حتی چیزهایی که رسانه‌ها پوشش می‌دادند. موقعیت بدی برای دولتمردان است.نمی خواهند هراس ایجاد کنند،اما اگر بیماری را کوچک جلوه بدهند مردم زمان مناسب برای آمادگی پیدا نخواهند کرد.بنابراین حالا دارید ترس و فاجعه را می بینید و وقتی شیوع بیماری بیشتر و اوضاع بدتر شد،مردم دیگر به حرف تان گوش نمی‌دهند چون آخرین بار حقیقت را نگفتید.»
برنز در ادامه از واکنش مردم و درخواست‌های شان در شبکه‌های اجتماعی از خود سخنان جالبی گفت.
«اتفاقات عجیبی در صفحات من در شبکه‌های اجتماعی افتاده است.آدم‌هایی که اصلا نمی‌شناسم‌شان همه کاری انجام داده اند، از اتهام به اینکه قابلیت سفر به آینده دارم تا اینکه راه ارتباط و دسترسی به خدا دارم یا اینکه از اعضای شعبده بازان هستم.اما بیشتر دوستانم که فرزند دارند نظرم را درباره ویروس کرونا می‌خواهند و اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد و مرحله بعدی چیست .معمولا متذکر می‌شوم که من پزشک نیستم. تخصص ندارم.اما متخصصان شگفت انگیزی را می‌شناسم که در دوران نوشتن شیوع کمک کردند، دکتر یان لیپکین از دانشگاه کلمبیا ودکتر لری برلینت که اپیدمی لوژیست در «بی اریا» است.بهترین کار در شرایط فعلی گوش دادن به راهنمایی های متخصصان تیزهوش است.اعمال توصیه های بهداشتی مانند فاصله گذاری اجتماعی، شستن دست ها و اگر بیمار هستید در خانه ماندن است.»
برنز درباره نحوه برخورد دولت ترامپ با موضوع اپیدمی ویروس کرونا انتقادهایی را مطرح کرد.
«نمی‌فهمم چرا کشور من تست ندارد.حیرت آور است که ترامپ بیشتر درباره سلامت اقتصاد صحبت می کند تا سلامت مردم بالای هفتاد ساله کشور. من عاشق کسانی هستم که بالای هفتاد سال سن دارند. و ویروس کرونا واقعا برای شان سخت و بیماری جدی است. و رئیس جمهور ما که خودش بالای هفتاد سال سن دارد،مناسب نمی داند در این مورد حرفی بزند.دو یا سه بار درباره خطرناک بودن این بیماری حرف زده. وما هر دقیقه تبلیغ برای انتخابات به هر بهانه ای از تلویزیون دیده ایم.دولت ما نمی تواند یک تست خون بگیرد چه برسد به مردم بگوید دستانشان را بشورند.»
«به عنوان نویسنده در یک فیلم ترسناک وقتی شخصیت اصلی درخانه را قفل می‌کند پس از آنکه هیولا در خانه است، قهرمان حرکت احمقانه ای انجام داده.بنابراین من چرایی ممنوعیت سفر اروپایی ها به آمریکا را درک نمی‌کنم. به نظرم بهتر بود به آنها توصیه می شد با خودشان تست آزمایش کرونا را بیاورند. زمانی که فیلمنامه شیوع را می‌نوشتم هیچ وقت فکر نمی کردم که یکی از عناصر اصلی دولت باشد که به علم باور ندارد و به جامعه اطلاعات نادرست می دهد.»
برنز سپس درباره ویروسی که در فیلم شیوع شخصیت ها را مبتلا کرد توضیح داد.
«ویروس ما MEV-1 کرونا نیست. براساس دو ویروس هیجان انگیزاست به نام Nipah که خوک ها را درگیر می‌کند و Hendra که در اسب هاست. اما بقیه ویژگی ها شامل حال خانواده ویروس‌ها می‌شود.همه دانشمندان احساس می کردند که یکی از بهترین مکان ها برای جهش ویروسی و انتقال انسانی یکی از بازارهای فروش حیوانات زنده در دنیاست.به خصوص مردمی که به یخ زدن (گوشت) عادت ندارند و در فرهنگ شان خرید حیوانات زنده است.»
او درباره همکاری با پزشکان چنین ادامه داد:
«اولین روزی که قدم به دفتر دکتر یان لیپکین در دانشگاه کلمبیا گذاشتم گفت حاضر به همکاری نیست مگر فیلمنامه ای که می نویسم به لحاظ علمی قابل اعتنا و درست باشد. بنابراین از همان اول می‌دانستم باید قانون را رعایت کنم. یان به من گفت که نگاه کن در طبیعت چه اتفاقاتی می‌افتد ، آنگاه درک می‌کنی که هرچیزی تقریبا امکان پذیر است.
و سپس شما به مبارزات ما برای درک علم و ریاضیات و تمایل انسان به وحشت در مواجهه با ناشناخته ها نگاه می کنید. و از جنبه تاریکتر ، فرصت طلبی که از چنین موقعیت هایی ناشی می شود ، خواه رفتارافراد سودجو با ارائه داروهای درمانی جعلی ، یا استفاده از بیماری برای پیشبرد هر برنامه سیاسی و یا هر چیز دیگری.»
در پایان «شیوع» واکسن کشف شده است و به همه با قرعه کشی نوبتی تزریق می‌شود. برنز درباره پایان فیلم گفت:« این پایان تحمیل شده توسط کمپانی برادران وارنر نبود. بلکه به من، استیون سودربرگ و دانشمندانی تعلق داشت که همکاری می‌کردند.اما وقتی درصد مرگباری ویروس شیوع را تخمین زدیم بیست درصد بود. ویروسهای دیگر، مانند ویروس کرونا که مدت زمانی زیادی باقی می ماند.مرگبار نیستند اما سرعت انتقال بالایی دارند. امیدوارم که مانند فیلم مردم درک بیشتری به مفهوم فاصله گذاری اجتماعی پیدا کنند و دولت به یک سیاست واحد برسد تا سلامتی مردم را حفظ کند.»
ترجمه:ا.ا