ژاک اودیار در سال‌های اخیر تبدیل به مشهورترین فیلمساز فرانسوی شده که در خارج از مرزهای این کشور هم مخاطبان زیادی دارد. آخرین فیلم او «دیپان» که سال گذشته در جشنواره کن به نمایش درآمد، موفق شد نخل طلای جشنواره را از آن خودش کند. فیلمی که همان مولفه‌های همیشگی فیلمساز از جمله توجه به جامعه مهاجر در فرانسه این‌بار پررنگ‌تر در آن دیده می‌شود اما نکته جالب این است که این‌بار در فیلم اودیار پای ایرانی‌ها در میان است.
کمتر به این موضوع اشاره شده که «دیپان» نه به شکل معمولش اما تقریبا یک اقتباس ادبی محسوب می‌شود. اودیار در مصاحبه‌ای با رادیو فرهنگ فرانسه گفته بود که فیلم برداشتی آزاد از کتاب «نامه‌های ایرانی» اثر فیلسوف فرانسوی مونتسکیو است. مونتسکیو در این اثر، از نگاه دو مسافر ایرانی، جامعه فرانسه را در زمان لویی چهاردهم به صورت غیرمستقیم به نقد می‌کشد. سه شخصیت اصلی خارجی در «دیپان» مانند دو مسافر ایرانی کتاب مونتسکیو، سختی‌ها و مصایب زندگی در یک کشور ناشناخته یعنی فرانسه را کشف می‌کنند.
در شماره 262 مجله دنیای تصویر می‌توانید پرونده فیلم «دیپان» برنده نخل طلا را که شامل گزارش تولید مفصل این فیلم، یک گفت‌وگوی جذاب با اودیار و گپ‌هایی با بازیگران اصلی فیلم و نقدی درباره فیلم و یادداشتی درباره اهمیت اودیار در سینمای امروز فرانسه است، بخوانید.