اشاره:«کالکتیو» که نامش دوپهلو است هم به یک کلوبی به نام کالکتیو اشاره دارد و هم به حرکتی دسته جمعی، یکی از مستندهای خوب سال 2019 و محصول مشترک رومانی، و لوکزامبورگ است که به تیمی تحقیقاتی از روزنامه اسپورتس گاتزته رومانی می پردازد که درباره پرونده‌ی حادثه آتش سوزی کلوب شبانه کالکتیو و رویدادهای بعدی تحقیقات انجام می‌دهند و در این تحقیقات به فساد دولتی و ثروتمندان می رسند. کارگردان فیلم نانائو در مصاحبه‌ای پس از نامزدی اسکار گفت که دولتمردان رومانی از توجه آکادمی علوم و هنر سینمایی به فیلمش خشنود نیستند.
در ادامه نقد فابیان لمرسیه را درباره این فیلم بخوانید:
“ما دیگر انسان نیستیم. ما فقط به پول اهمیت می دهیم.” این گفته تند ، در مستند کالکتیو ساخته الکساندر نانائو بیان می‌شود .این دیالوگ فقط یک سری کلمات پوچ نیست ، چه رسد به بیان نوعی آرمان گرایی.
در حقیقت ، تحقیقات مرحله به مرحله در فیلم دنبال و افشا می‌شود که سیستم بهداشتی رومانی تا مغز استخوان فاسد است و فساد در هر سطحی باعث می شود شهروندانی که ساده لوحانه معتقدند بیمارستان هایشان می توانند با آنها به درستی رفتار و مداوای شان کند ، در شرایط آبزوردی جان خود را از دست بدهند و این اتفاقات با آگاهی کامل مقامات دولتی است.
مستند کالکتیو خارج از بخش مسابقه در جشنواره ونیز، تورنتو ، در زوریخ و در دهمین جشنواره بین المللی فیلم لا روش سور یون حضور داشته.
تحلیلی ویرانگرانه و هیولاواری که کارگردان آلمانی مستند(او متولد رومانی است و با فیلم قبلی خود توتو و خواهرانش با استقبال خوبی روبرو شده بود) ، کاملاً برعکس مستند تحقیقاتی معمولی تلویزیونی است و با استعداد استثنایی سینمایی به ما ماجرا را نشان می دهد. نانائو با موفقیت تعلیقی( که شایسته یک تریلر است) از کشف‌های پی در پی روزنامه نگاران و تلاش های وزیر جدید برای ارتقای سیستم بهداشت را با سکانس های اختصاص داده شده به قربانیان و بازماندگان ترکیب می کند که فاقد هرگونه درد و رنج هستند اما بی نهایت قابل احترام اند.
همه چیز با یک حادثه دراماتیک و بسیار معروف آغاز می شود. در تاریخ 30 اکتبر 2015 ، آتش سوزی در کلوب کالکتیو ، یک کلوپ شبانه در شهر بخارست رخ می‌دهد که این کلوب هیچ گونه درب خروجی اضطراری ندارد: 27 جوان می میرند و 180 نفر زخمی می شوند (که نزدیک به 90 نفر از آنها در شرایط وخیمی قرار دارند) و دولت رومانی قول می دهد که قربانیان تحت درمان قرار گیرند و همچنین آنها به آلمان فرستاده شوند.” اما 37 نفر از بیمارانی که درجه سوختگی شان بالاست در هفته های بعد می میرند زیرا ، همانطور که یک منبع به روزنامه نگاران ،کاتالین تولونتان ، میرلا نیگ و رزوان لوتاک گفت:« بیماران در محیطی نگهداری می‌شدند که در معرض یکی از مقاوم ترین باکتری های بیمارستانی در اروپا (pseudomonas aeruginosa) قرار داشتند. به دنبال افشای چنین اطلاعاتی ، این سه تن که در روزنامه ورزشی گاتزته مشغول کار بودند می فهمند که محصولات ضد عفونی کننده ارائه شده به 350 بیمارستان (2000 اتاق عمل) که در کارخانه هگزی فارما تولید می شود، پس از تحویل به بیمارستان ها تا ده برابر دوز معمول پس از تحویل رقیق می شوند.
. روشی نهادینه شده است که فساد را در چندین سطح پنهان می‌کند ، طرح های فرار از مالیات و حمایت های پنهانی توسط دولت ، که مدت ها از این حرکت بیمارستان ها آگاه بوده است.
علی رغم پروپاگاندا ، این رسوایی باعث عزل وزیر بهداشت شده و جایش را ولاد ویسولسکو می گیرد ، فعال سابق حقوق بیماران که می خواهد روند استخدام مدیران بیمارستان را اصلاح کند ، و با موانع زیادی روبرو می شود. در همین حال ، به لطف برخی شهادتهای شجاعانه که توسط تیم روزنامه گاتزته انجام می شود ، مردم از افشاگری ها آگاه می شوند و همه اینها زیر چشم مراقب قربانیان سوختگی شدید مانند تدی اورسولئانو ، است که سعی می کنند خودسازی کنند و به زندگی ادامه بدهند.
سرویس های مخفی ، تصادفات عجیب رانندگی ، دستگیری ، اعتراض ، جلسات استراتژی برای تیم تحریریه یا در دفتر وزیر ، اختقای عکاس مظنونان ، مذاکره با منابع بالقوه ، بحث های پرشور در نمایش های تلویزیونی ، ضد حمله از سوی قدرتهای موجود در این مستند به تصویردرآمده: کالکتیو یک مستند هیجان انگیز و ترسناکی است که با مهارت فیلمبرداری و تدوین شده و با صداقت بی رحمانه ای نشان می دهد که پایان دادن به تعصب، خویشاوندسالاری ، سیاست زدگی و تعارض ها فرایندی دشوار ، طولانی ، گاهی اوقات بس طاقت فرسا است که بر شانه های چند مبارز و درستکار متکی است – افرادی که برای منافع جمعی تلاش می‌کنند.