پیت هموند،ددلاین/ترجمه:اردوان وزیری
مارتین اسکورسیزی در هشتاد سالگی بالاخره یک وسترن ساخت و این فیلم جانانه سرشار از کِیف و لذت است.قاتلان ماه گل·،فیلمی که همه مشتاقانه منتظرش بودند یک حماسه است که در اوایل دهه 1920 در قبیله اوسیج در اوکلاهما می‌گذرد و داستانی هولناک و به شدت پیچیده را روایت می‌کند که پژواک آن حتی امروزه هم طنین‌انداز است. اما باورکردنی نیست که حتی ممکن است چنین اتفاقی رخ داده باشد.اسکورسیزی و همکار نویسنده برنده اسکار او اریک راث از کتاب قاتلان ماه گل:کشتار قبیله اوسیج و پیدایش اف.بی.آی اقتباس کرده‌اند اما به‌رغم تحقیقات دقیق و موشکافانه دیوید گرن نویسنده کتاب،شیوه برداشت آن‌ها از نقش اف.بی.آی در این قضیه به شدت تغییر مسیر می‌دهد و درعوض به شکلی هوشمندانه به سمت شقاوت لحظه‌ای در تاریخ و زمان می‌رود که طمع و حرص پول مردان سفیدپوست را به اعمالی ناگفتنی و توصیف‌ناپذیر وامی‌دارد
.اسکورسیزی و همکاران وی با یک قصه عشقی پیچیده در مرکز داستان فیلمی ساخته‌اند که با قدرت و استحکام روی پای خود می‌ایستد.از لحاظ داستانی،اسکورسیزی از فیلم‌برداری شبیه دوران صامت استفاده می‌کند تا نشان دهد ملت سرخپوست اوسیج که از سرزمین‌های دیگر رانده و مجبور شدند در بخش‌های نامطلوب‌تر اوکلاهما ساکن شوند وقتی در زمین‌های خود نفت کشف کردند چگونه به ثروتمندترین مردم کشور با بالاترین درآمد سرانه بدل شدند.به عبارت دیگر آن‌ها به شکلی باورنکردنی ثروتمند و در جامعه‌ای متعالی و پیشرفته به زندگی خود مشغول شدند،تا وقتی که سلطه وحشت گروهی از سفیدپوستان پلید در اوایل دهه 1920 تلاش کرد همه چیز را از آن‌ها بگیرد.سفیدپوستان از طریق ازدواج با خانواده‌های اوسیج و حذف و کنار گذاشتن تک‌تک آن‌ها تا زمانی که فقط یک نفر باقی ماند تا حق آنان بر زمین‌های‌شان و تمام پول و مایملک‌‌شان را به ارث ببرد طرح خود را اجرا کردند
.فیلم از این منظر واقعأ درباره حرص و طمع است،مسیرهای طولانی که ممکن است برای ثروتمند شدن طی کنیم.همچنین درباره مسئله بغرنج و پیچیده و معمای رفتار سفیدپوستان با آمریکایی‌های بومی است-چیزی که هالیوود از زمانی که فیلم‌ها متولد شدند در ضمیر ناخودآگاه ما حفر کرده است.اسکورسیزی در مقیاسی حماسی همه چیز را عوض می‌کند-همه چیز این فیلم عظیم است-و تلاش می‌کند خطاهای گذشته لرزان هالیوود در روایت این نوع داستان‌ها را دفن کند.قاتلان ماه گل یک دست‌آورد برجسته و یک نقطه عطف در سینماست،حتی اگر فقط اهمیت و شیوه‌ای که در بیان داستان ملت اوسیج در پیش می‌گیرد را در نظر بگیریم.چیزی که به نظر می‌رسد اسکورسیزی علاقه‌ای به آن ندارد،تمرکز مجدد داستان بر تحقیقات ویژه‌ای که در عالم واقع منجر به یک محاکمه شد، و یا شکل‌دهی آن در هر نوع داستان اسرارآمیز جنایی است.در همان اوایل داستان ما به خوبی می‌فهمیم مسئولیت به عهده چه کسی است و چرا این اتفاق رخ می‌دهد.به عبارت دیگر برخلاف عنوان کتاب گرن،داستان فیلم درباره “پیدایش اف.بی.آی“ نیست. اسکورسیزی بیش‌تر به نکاتی که در این بین وجود دارد علاقه‌مند است،سؤالاتی که بی‌پاسخ مانده‌اند، آن‌ها چطور می‌توانند از زیر بار این موضوع شانه خالی کنند و تا کجا ممکن است پیش بروند، و شاید این که ما به عنوان یک ملت تا کجا پیش نیامده‌ایم. نقش‌گزینی فیلم عالی است و لئانوردو دی کاپریو و رابرت دنیرو در کنار لی‌لی گلدستون نقش آفرینی خارق‌العاده‌ای در فیلم دارند.
·توضیحی کوتاه درباره نام فیلم.در تقویم نجومی کشاورزی قدیم،که اولین بار در دهه 1930 کار انتشار اسامی خاص برای بدر کامل ماه در هر ماه از سال را شروع کرد،آمده است که برخی از قبایل بومی آمریکایی ماه کامل در ماه می را “ماه گل“ نامیده‌اند زیرا در سرتاسر آمریکای شمالی گل‌ها شکوفه می‌‌دهند و این نشانه‌ای است از فراوانیِ بعد از یک زمستان سرد و سخت.همچنین کتاب دیوید گرن با عنوان “قاتلان ماه گل“ ترجمه شده و از سوی انتشارات مون به چاپ رسیده است.بنابراین عنوان “قاتلان ماه گل“ برای فیلم، درست و دقیق و در عین حال مطابق محتوای داستان است.[م]