ریچارد لینکلیتر کارگردانی است که زمان و گذر عمر از ارکان اصلی فیلم‌هایش محسوب می‌شود، کمال حساسیت بیش از حد او را در «پسرانگی» شاهد بودیم، فیلمی که ساخت 12 سال به طول انجامیده‌اش در عین حفظ راکورد، استعداد و توانایی‌های او را به رخ کشید.
اما سه گانه‌ای که لینکلتر با ایتان هاک و ژولی دلپی کار کرده را می‌توان شاخص‌ترین کار او نامید. فیلم‌هایی که با رومانس درست، ساختی متفاوت و دیالوگ محورش توانست دل همه را بدست آورد. هم نظر منتقدان را جلب کرد، هم فیلم‌بین‌های حرفه‌ای را و هم پاپ کورن خورها را. ماجرای سلین و جسی را از «پیش از طلوع» تا «پیش از نیمه شب» دیدیم. آیا این ماجرای خورشیدی ادامه پیدا می‌کند؟ لینکلیتر و هاک در مصاحبه‌ای با ایندیپندنت در این مورد صحبت کرده‌اند:
لینکلتر: «من می‌توانم بگویم بعد از دومین فیلم به طور قطع سومی هم ساخته می‌شد تا من بتوانم احساسی که از یک مکالمه عادی در قطار شروع شد را کامل کنم طوری که تماشاگر در انتهای فیلم احساس کند همان زوج قصه است، خودم هم احساس کامل بودن پیدا کنم. اما وقتی صحبت از فیلم چهارم مطرح می‌شود همه چیز متفاوت شده و فرمش تغییر پیدا می‌کند. فیلمنامه‌های سه فیلم را با کمک دو بازیگر فیلم نوشتیم. برای بعدی هم باید با هم روی آن کار کنیم. تازه باید کاراکترهای فیلم را هم بازبینی کنیم که به انرژی بسیار زیادی احتیاج دارد.»
هاک: «من نمی‌دانم چه چیزی قرار است باشد. تا پنج سال از آخرین فیلم نگذرد هم اجازه‌ی فکر کردن به آن را نداریم، این کاری است که دفعه‌های قبل هم انجام دادیم. پنج سال که تمام شد دور هم جمع می‌شویم و صحبت می‌کنیم. بین هر فیلم هم نه سال فاصله است. من بعد از هر فیلم هم نه سال روی شخصیت جس کار کردم. کاراکتری که در 25 سالگیم شروع شد و تا 41 سالگی بر پرده‌ی سینما بود. ملزوم شدم تا خیلی از شخصیت خودم را در این کاراکتر قرار دهم.»
اگر منتظر ادامه‌ی این رومنس تلخ هستید و سری بخواهد طبق روال عادی ساخته شود باید تا سال 2022 منتظر بمانید. زمان چیزی است که لینکلتر از مواضعش کوتاه نمی‌آید.