محمد جلیلوند: در سریال‌های تلویزیونی ایرانی که عموماً قصه محور هستند، شخصیت اصلی در مقام قهرمان آنچنان که باید جلوه ندارد. به همین خاطر بازیگران این نقش‌ها کار سختی را برای کشاندن مخاطب به سمت خود و همذات پنداری با خود دارند. مجموعه تلویزیونی «افرا» به کارگردانی بهرنگ توفیقی که به هنگام پخش نیز با اقبال عمومی مواجه شده و موفق‌ترین سریال تلویزیون در سال جاری لقب گرفته، از جمله همین آثار است که در آن داستان بر قهرمان ارجحیت داشته و یک فاجعه مهمترین نقطه عطف و مرکز ثقل فیلمنامه آن به حساب می‌آید. حادثه‌ای که در بطن آن شخصیت محوری فیلمنامه (مسعود فروزش) قرار داشته و روزبه حصاری آن را جان بخشیده است.
.
مردی جوان از طبقه مرفه با پدری ثروتمند که عشق به جنگل و محیط زیست او را به سمت شغل محیط بانی کشانده است. نویسندگان افرا در خلق شخصیت مسعود فروزش ظرافت‌های زیادی به خرج داده‌اند که این امر نقشی کلیدی در نقش آفرینی متقاعدکننده حصاری داشته است. در بخش نخست ما با مسعودی مغرور مواجه‌ایم که رفتاری تند و خشمگین با خواستگار خواهرش داشته و در عین حال در محیط کارش هم به شدت سختگیرانه عمل می‌کند. حصاری در این بخش آگاهانه به سمت وجوه بیرونی نقش رفته و آن را پررنگ کرده است که اوج آن را در درگیری‌اش با پسر جوان خواستگار می‌بینیم. شکلی از غرور ناشی از طبقه اجتماعی که در بند بند وجود این شخصیت رخنه کرده است.
.
در بخش دوم، مسعود به اتهام قتل به زندان افتاده، سقوط کرده و دیگر خود را در جایگاه قبلی نمی‌بیند. حصاری در این قسمت به سمت درونی‌تر کردن نقش رفته و کندی رفتارش نیز حاصل از حضور در محیطی به نام زندان است که به باور تماشاگرانش می‌نشیند. حصاری در عین حال به شکل ظریفی تتمه غرور مسعود را حفظ کرده و گوشه‌ای از بازی‌اش گنجانده است که به یکدست شدن بازی‌اش در طول چهل قسمت کار کمک شایانی کرده است. برای نمونه به سکانس گفتگوی مسعود با خواهرش در زندان پس از شنیدن پیشنهاد برادر مقتول برای رضایت دادن نگاه کنید. حصاری در این سکانس‌ها با توجه به اینکه شخصیت مسعود اکت کمتری دارد، عمده تمرکز خود را روی نگاهش گذاشته و کیفیت متمایزتری به نقش خود در قاب کوچک بخشیده است.
سریال «افرا» و شخصیت مسعود فروزش می‌تواند یک سکوی پرتاب فوق العاده برای روزبه حصاری در مسیر پیشرفت باشد.