پس از اعلام خبر به قتل رسیدن داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر، گادفری چشایر، منتقد آمریکایی که با سینمای ایران آشنایی نزدیکی دارد، یادداشتی درباره مهرجویی نوشت، او در بخشی از یادداشتش چنین می‌نویسد:« وقتی رفت و آمدم به ایران را در سال‌های پایانی 1990 شروع کردم، مهرجویی، عباس کیارستمی و محسن مخملباف، کارگردانانی بودند که بیشتر وقتم را با آنها می‌گذراندم و فرصت آشنایی شخصی با آنها را پیدا کردم. هر سه خوش مشرب، مهربان بودند و آثارشان با استقبال منتقدان آمریکایی روبرو شده بود، اما از جهاتی ساده‌ترین برای تعامل میان آنها مهرجویی بود، زیرا زبان انگلیسی‌اش بی‌عیب و نقص بود. من متوجه شدم که او در موضوعات بی‌شماری به طور وسیعی مطالعه داشته بنابراین ما علاوه بر سینما درباره چیزهای زیادی گپ میزدیم. رفتار او سرسختانه و آرام بود. او در هر پاتوق نوپرستی در غرب می‌توانست با استقبال روبرو شود. به دوستان می‌گفتم که با موهای تیره ژولیده و عینک آفتابی‌اش، مرا یاد لو رید می‌اندازد، که همسایه سابق من در وست ویلج بود.»
🔹«دزد دوچرخه» ساخته دی سیکا فیلمی بود که علاقه مهرجویی را به سینما برانگیخت. در سن نوزده سالگی برای تحصیل در رشته سینما در دانشگاه یو.سی ال.ای ثبت نام کرد اما به سرعت ناامید شد. در حالی که می‌خواست درباره آنتونیونی و گدار بیاموزد، می‌گفت که استادانش «از آن دسته افرادی بودند که خودشان نتوانستند در هالیوود حضور داشته باشند، اما فضای گندیده هالیوود را وارد کلاس و آن را به ما تحمیل کردند.» مهرجویی که منزجر شده بود، رشته خود را به فلسفه تغییر داد.
🔹من معتقدم او یکی از هنرمندان بزرگ سینماست و هرگز در خارج از ایران به حق خود نرسیده است. من از خوانندگان (این یادداشت) می‌خواهم که هر کجا که ممکن است به دنبال آثار او باشند. «گاو» و «دایره مینا» از جمله آثاری هستند که در موزه هنرهای مدرن با عنوان «سینمای ایران قبل از انقلاب، 1925-1979» به نمایش درمی‌آید. نمایش «گاو» در 26 اکتبر; «دایره» 1 و 25 نوامبر خواهد بود.
*لو رید: موسیقی‌دان، خواننده و ترانه‌نویس راک و عکاس آمریکایی که بیشتر به عنوان گیتاریست، خواننده و ترانه‌نویس گروه ولوت آندرگراوند شهرت دارد.