پیش از اینکه نولان سر ساخت فیلم «دانکرک» برود به استیون اسپیلبرگ رو میزند و از او میخواهد که نصیحتش کند. دلیلش هم مشخص است. یکی از دلایلی که اسپیلبرگ شده اسپیلبرگ این است که در سال 1998 فقط با نیم ساعت ابتدایی «نجات سرباز رایان» سینمای جنگی را به قبل و بعد از خودش تبدیل کرد. نولان از اسپیلبرگ خواست که یک نسخهی تر و تمیز از فیلم را به او بدهد تا به دوستانش نشان دهد که اسپیلبرگ چگونه ارکسترش را در ساحل اوماها هدایت کرده. اسپیلبرگ پذیرفت و در کنار آن به نولان نصیحتی هم کرد. او بعدها دربارهی نصیحتش به نولان گفت:« احترام میگذارم و میدانم که کریس رویاپردازترین و از نظر بصری یکی از قدرتمندترین کارگردانهای جهان است. من بهش نصیحت کردم که تخیلش را کنار بگذارد. کاری که من در رایان (نجات سرباز رایان) انجام دادم.»
نولان دربارهی نجات سرباز رایان میگوید: «فیلم حتی یک ذره از قدرتش را هم از دست نداده. افتتاحیهی هولناکی دارد و هنوز صحنههایی وجود دارند که دیدنشان سخت است. ما نمیخواستیم با چنین چیزی رقابت کنیم به خاطر این که فیلم دستاورد بزرگی است. به نظرم آمد که به دنبال نوع دیگری از کمکش هستم.»
نولان جزو آدمهایی است که نمیتواند عادتهایش را کنار بگذارد. سر صحنه یونیفورم خودش را دارد و ترجیح میدهد زمانی که کارگردانی میکند بلیزر بپوشد. از طرفی دورش را گروهی گرفتهاند که سالها با آنها کار میکند. از طراح صحنه و تدوینگر گرفته تا آهنگساز و… هرچند به تازگی رفیق قدیمی و فیلمبردارش، والی فیستر،کارگردان شده و هویتمه ون هویتما مدیر فیلمبرداری «دانرک» است.
از دیگر کسانی که با او بسیار همکاری کرده نیتان کرولی است. نیتان کرولی، طراح صحنه انگلیسی دربارهی چگونگی بازدید از ساحل فرانسه در کنار نولان میگوید: «او کت شلوار سه تیکهاش را کنار گذاشت. شوار کوتاه و تیشرت پوشید و کلاه بیسبال سرش کرد که شناخته نشود. ما نزدیک به 18 مایل راه رفتیم تا به این نتیجه برسیم که ساحل فرانسه جای مناسبی برای فیلمبرداری است.»
نولان در صحنهی فیلبرداری شبیه فرماندهانی است که در خط مقدم در کنار سربازان میجنگند. او از نشتسن روی صندلی کارگردان اکراه دارد و همیشه در حال حرکت است. نولان در این باره میگوید:«باقی گروه صندلی ندارند. پس به نظرم زمانی که بقیه سرپا هستند نشستن کار درستی نیست. گروه از انرژی تو تعذیه میکند. از گامهای تو تغذیه می کند. اگر من روی صندلیام بنشینم و منتظر باشم که کارها خودشان انجام شوند میزان انرژی کار میافتد.»
اینکه کریستوفر نولان از متعصبان دوآتیشهی تجربهی سینمایی است چیز جدیدی نیست. چندی پیش کارگردان «شوالیهی تاریکی» با لحن تندی از نتفلیکس انتقاد کرده بود: «نتفلیکس روش عجیب و منفوری برای حمایت از فیلمهای سینمایی دارد. آنها سیاست احمقانهای دارند که سعی میکنند همه چیز را بلافاصله پخش کنند و نمایش بدهند. سیاستی که مشخصا مدل نامناسبی برای ارائهی آثار سینمایی است. آنها در بازی شرکت نمیکنند و به نظرم موقعیت بزرگی را از دست میدهند.»
زمانی که کسی به خودش جرئت داد و از او پرسید که آیا هیچوقت با نتفلیکس همکاری خواهد کرد یا نه، نولان پاسخ داد: «نه. به نظرم سرمایهگذاریای که نتفلیکس بر روی کارگردانان بزرگ و آثار مهم انجام داده بیشتر تحسینبرانگیز بود اگر به عنوان اهرمی برای بستن سینماها استفاده نمیشد.» اما به تازگی کریستوفر نولان در گفتگویش با ورایتی فاش کرده که پس از حرفهایش بر علیه نتفلیکس ایمیل عذرخواهیای به مدیر محتوای نتفلیکس، تد ساراندوس فرستاده داده است. البته نولان هنوز بر سر نظرش مبنی بر طرفداری از تجربهی سینمایی باقی مانده اما اعتراف کرده میتوانست نظرش را بهتر بیان کند. او در این باره گفته:« باید با ادب میبودم. چیزی را که باور داشتم گفتم اما صحبتم غیردیپلماتیک بود. صادقانه بگویم واقعیتش من زمینهی درستی را برای ذات انقلابیِکاری که نتفلیکس انجام داده در صحبتهایم ایجاد نکردم. نتفلیکس بینظیر است. آنها به احترام مناسبی نیاز دارند. احترامی که من برایشان قائلم.»