این مریلین مونرو نیست

پل شریدر معمولا نظراتی دارد که شاید تا حدی نسبت به منتقدان و تماشاگران کاملا متضاد باشد. او این بار فیلم «بلوند» ساخته اندرو دومینیک را ستوده است.
او چند سال پیش نیز از کوین اسپیسی دفاع کرد.

شریدر اساساً می‌گوید که اگر فیلم درباره مونرو نبود، بلکه صرفا درباره یک بازیگر ناشناس بود، از شر همه هجمه‌های رسانه‌ای رها می‌شد.  دومینیک و نویسنده کتاب اوتس کاملاً موضع واضحی داشتند که بلوند یک روایت تخیلی از داستان مریلین مونرو  است، اما مخالفان فیلم به وضوح هیچ چیزی را نمی پذیرند.

این واقعیت که قهرمان اصلی مونرو بود بهانه فراوانی را به دست افرادی می‌دهد که نمی‌توانستند تحمل کنند که یک کارگردان مرد سفیدپوست با چنین نماد سینمای پرشوری  به چنین شکل جنسی برخورد کند. تا جایی که در حال حاضر دومینیک متهم به استثمار کامل سوژه شده است.

پل شریدر در متنی نوشته  تحت تاثیر درخشانی و خلاقیت «بلوند» قرار گرفته است.
«رویکرد کالیدوسکوپی دومینیک، رنگ‌های هماهنگ،قاب تصاویر،سبک فیلمبرداری،موسیقی، جلوه‌های صوتی،دستکاری تصویر(مونرو)،یک مطالعه شخصیت ماندگار می‌آفریند. اما این مونرو نیست.نکته اشتباه فیلم اینجاست.اگر بلوند خود را از شر سرگذشت مونرو خلاص می‎کرد، بسیار بهتر می‌شد( با وجودی که متعصبانه سرگذشت مونرو را به داستان تبدیل کرده است،بلوند به واسطه سبک مدل تاریخی تعریف می‌شود.) انتقادها  شامل حال رمان هم می‌شود،…»

.
در بخش دیگری از یادداشت پل شریدر می‌نویسد که دومینک فیلم درخشانی ساخته است اما این مریلین مونرو نیست. فیلم درخشان دومینیک حالا به یک کنجکاوی تبدیل شده است.منتقدان می‌گویند دومینیک به مونرو با بی‌مهر رفتار کرده است.اما من جور دیگری فکر می‌کنم. مونرو  لطفی به دومینیک نداشته است.

فیلم «بلوند» ساخته اندرو دومینیک براساس رمان جویس کارول اوتس با بازی آنا د آرماس، آدرین برودی،بابی کاناوله،جولیان نیکلسون و تهیه‌کنندگی برد پیت،جرمی کلاینر ، نخستین بار در بخش مسابقه جشنواره ونیز به نمایش درآمد. فیلم بخاطر نمایش برهنگی و دیالوگ‌ها درجهNC-17 گرفته است.«بلوند» محصول نت‌فلیکس است.