بایگانی‌ها

هیچ وقت نمی‌دانی چه پیش می‌آید

هیچ وقت نمی‌دانی چه پیش می‌آید
هیچ وقت نمی‌دانی چه پیش می‌آید

ترجمه:مبینا روشن‌بین

دنیای تصویر آنلاین- «ستاره‌ای متولد شده است» ساخته بردلی کوپر و با نقش‌آفرینی لیدی گاگا و کوپر از فیلم‌های مطرح امسال است که  نظر منتقدان و مردم را جلب کرده است.

نسخه جدید «ستاره‌ای متولد شده است» داستان خواننده‌ایی تازه  کار و بی‌اعتبار الی(لیدی گاگا) است که عاشق خواننده مشهور  و الکلی جکسون (بردلی کوپر) می‌شود.بردلی کوپر که برای نخستین بار پشت دوربین رفته، پس از آنکه کلینت ایستوود  به طور رسمی نقش اصلی را به او پیشنهاد داد و پس از مدتی خود را از کارگردانی پروژه کنار کشید، درگیر این فیلمنامه شد.یکی از دلایل جدایی ایستوود بارداری بازیگر زن نقش اصلی بیانسه نولز بود. فیلمنامه را کوپر به همراه اریک راث و ویل فترز نوشته‌اند. در مصاحبه زیر بردلی کوپر و لیدی گاگا از خوانندگان مورد علاقه خود می‌گویند و از تجربه فیلم‌ جدیدشان.

 

نگرانی های کارگردان و ستاره بودن

بردلی کوپر:مطمئنا  باعث آسیب‌پذیری خیلی بیشتر من می‌شود‌. چون وقتی شما به‌عنوان مخاطب چیزی را دوست نداشته باشید، باید خودم را  در مقام کارگردان سرزنش کنم. اما دیشب که  فیلم به نمایش عمومی درآمد دیگر رهایش کردم ،حالا برای مخاطب است .فیلمسازی کار آسیپ پذیرانه‌ایی است. من نمی‌خواهم یک محتوا را درون یک جعبه  نگه دارم بلکه می‌خواهم مردم آن را  ببینند و این سخت است.من تمایلی به مطالعه نقدها ندارم.مدت‌ها پیش این موضوع را یاد گرفتم.

اولین اجرایی که دیده اید

ب.ک:ماریو لانزا(خواننده اپرا و بازیگر). ترانه او را دیشب در فرش قرمز پخش کردم. من در فیلادلفیا بزرگ شدم و او یک ایتالیایی_امریکایی است که در فیلادلفیا بزرگ شده.داستان او خیلی تراژیک تر از داستان فیلم است . نمی‌دانم با او آشنایی دارید یا نه ولی لانزا در ۳۸ سالگی در رم درگذشت.او به عنوان یک امریکایی در فیلادلفیا با بازی در «آخرین کاروسو» به یک ستاره تبدیل شد.و از آنجایی که مادر من ایتالیایی است من در خانواده ای بزرگ شدم که او برای ما قهرمان بود.

بنابراین اپرا همیشه در خانه ی من بوده.می‌توانم بگویم اجرای «برنامه ی زنده شنبه شب» از ریدیوهد به همراه البوم“Kid A”را بخاطر دارم.یادم می آید وقتی از تلویزیون می‌دیدمشان با خودم فکر می‌کردم که زندگی من عوض شده و هیچ وقت همچین صدایی را نشنیده ام.تام یورک قهرمان من است.

آهنگ مورد علاقه

ب.ک: مثل این می‌ماند که بپرسید فیلم مورد علاقه ام کدام است.آدم‌های بسیاری هستند مثلا همین الان عاشق گوستاو ماهلر شدم. مفتون آداجو در سمفونی پنجم نیز هستم.

لیدی گاگا:یادم هست وقتی شش ساله بودم پدرم اهنگ thunder road  از  بروس اسپرینگستین را برای اولین بار برایم پخش کرد و درحالی که من را در بغلش تاب می‌داد و با من می‌رقصید در چشمهایم نگاه کرد و گفت که هیچ وقت نمی‌خواهد بزرگ شوم و می‌خواهد دختر کوچولویش باقی بمانم .تا امروز این آهنگ محبوبم بوده و من طرفدار بزرگ اسپرینگستین هستم.پدرم پینک فلوید و بیلی جویز هم برایم پخش کرد.در دوران رشدم ،موسیقی جاز در سراسر خونه پخش می‌شد‌ و من وقتی بچه بودم موسیقی کلاسیک می‌نواختم.

 

انفجار استعداد

ل.گ: من با عشق به موزیک بزرگ شدم و حضور در این فیلم برای من افتخار بزرگی است،چون باور دارم که اگر یک هنرمند در یک محیط جدید قدم می‌گذارد و از قبل در حال مطالعه و جمع آوری اطلاعات بوده باشد آن مطالعات به شکل انفجاری از استعداد بروز داده می‌شوند و من با خودم فکر کردم  «اوه خدای من ،باورم نمیشه بردلی من را انتخاب کرده.» من خوشحالم که در این فیلم هستم ،بردلی  کارگردانی است که کاملا روی جزئیات سر صحنه تمرکز داشت،بسیار الهام بخش،صبور و در عین حال پرهیجان و بسیار فداکار بود ستاره‌ای متولد شده ست یکی از کامل ترین تجربه های هنریِ زندگی من بود.

هنر دربرابر هنرمند

ب.ک:من حتی دربارش فکر هم نمی‌کنم.جالب است،تابحال دربارش فکر نکرده بودم و هیچ علاقه ایی به زندگی شخصی هنرمندان نداشته‌ام.نیازی ندارم بدانم تام یورک بچه داشته است یا نه.درست است، قطعا‌ برای  درک زمانی که  او آهنگ  را ساخت و اتفاق‌هایی که پیش آمد،کمک می‌کند.ولی به نوعی بحث زمانه است.باید بگویم که ابتدا حتی نیاز به متن آهنگ ندارم.نکته ی درباره گروه ریدیوهد این است که معمولا متوجه نمی‌شوی چه می‌خوانند ولی این بخاطر حسی که القا می‌کنند اهمیت ندارد. REM   هم همینطور است درواقع ترانه های موفق گروه REM ترانه هایی است که اشعار خطی دارند و شما ،متوجه می‌شدید که چه می‌خوانند.صدای مایکل استایپ (خواننده اصلی گروه)یکی از بهترین صداهایی است که شنیده ایم. ترانه های گروه مانند Losing My Religion  کلامش قابل فهم است. اما ملودی  حرف اول را می‌زند. در مورد بعضی خواننده ها هم مثل بروس اسپرینگستین یا نیل یانگ ،اول کلمات را می‌شنوید و بعد داستان را.

ریشه ایتالیایی

ب.ک: در خانه ی مادربزرگم عکسی از مراسم ازدواجش هست که لباس هایش را خودش دوخته است.فامیلی مادرم قبل ازدواج کامپانا بود و بعد از مهاجرت به امریکا به کامپانو تغییر کرد.پدربزرگم اهل ناپل بود و من رگ ایتالیایی دارم .فکر نمی‌کنم بتوانم شهروندی ایتالیایی را بگیرم چون تا سه نسل امریکایی هستم.

راک استار بودن

ب.ک:فکر نمی‌کنم ربطی به بازیگری داشته باشد،راستش بچه ایی را نمی‌شناسم که با رویای راک استار شدن بزرگ نشده باشد.من هم وقتی بچه بودم همین رویا را داشتم. اصطلاحی است که با هر حرفه‌ایی می‌تواند مرتبط باشد.وقتی کوچک بودم می‌خواستم راک استار باشم.

بهم خوردن نمایش افتتاحیه به دلیل قطع برق

لیدی گاگا :منظورت وقتی است که برق در سالن رفت؟می‌دانم شما یک جور به این موضوع نگاه می‌کنید و بردلی جوری که می‌خواهد.ولی به نظر من مثل یک نشانه از خدا بود.همه چیز با ما بود و لحظه ی زیبایی ایجاد شده بود.همه روی صحنه ایستاده بودند …همه مهربان بودند ومی‌شود گفت همه درگیر فیلم شده بودند

ب.ک:بزرگترین نکته همان تجربه ی گروهی بود که اشاره کردید.نور ،روشن می شود و با خودت می‌گویی اره صدها نفر انجا هستند و همه باهم داریم فیلم را تماشا می‌کنیم.

ل.گ:باعث شد که حتی حس خاص تری داشته باشد چون باید مخاطب هارا می‌دیدیم‌ و لحظه ی انسانی را با آن ها ایجاد می‌کردیم.

ب.ک:یادم هست وقتی برای«کتابچه بارقه امید» اولین بار نمایش  آزمایشی گذاشتیم. لامپ ها ترکیدند ولی آن نمایش بالاترین امتیاز را گرفت.پس هیچ وقت نمی‌دانی چه پیش می آید.

ل.گ: و اولین بار در فیلم «رفقای خوب» ساخته مارتین اسکورسیزی رخ داد پس نشانه ی بدی نیست.

.