مایکل چیمینو از نسل کارگردانانی است که در دهه‌ی هفتاد به سینما راه پیدا کردند و هالیوود را برای همیشه تغییر دادند. اما چیمینو در همان دهه‌ی هفتاد باقی ماند و بعد از شکست سنگین «دروازه بهشت» هرگز نتوانست جایگاه سابقش را به دست آورد.
حتی اگر نام چیمینو بعد از «دروازه بهشت» با مفهوم شاهکارهای شکست خورده عجین شده باشد، یعنی فیلم‌های عظیم و جاه‌طلبانه‌ای که با بودجه و زحمست بسیاری ساخته می‌شوند ولی نمی‌توانند که با عامه مخاطب ارتباط برقرار کنند، تماشای صحنه‌های مشهور «شکارچی گوزن» کافی است تا به تسلط و استعداد چیمینو ایمان پیدا کنیم.
