گزارش نشست «روزهای نارنجی» ساخته آرش لاهوتی/من با سوال زن و مرد مشکل دارم

مرسده مقیمی

دنیای تصویرآنلاین-پس از ابراز خوشحالی آرش لاهوتی کارگردان « روزهای نارنجی»  برای حضور در جشنواره فیلم فجر به سرعت اولین سوال مطرح شد که درباره علت فیلمبرداری با دوربین روی دست بود. فرشاد محمدی در پاسخ به این سوال گفت: در این فیلم دوربین روی دست طبیعتا عمدی بوده است. اجازه بدهید درباره دلیل این اتفاق من توضیح ندهم. دنبال یک روش دوربین روی دست نوین نیستم. این روش در تاریخ دنیا بی‌سابقه نیست. شاید در ایران کمتر دیده شده است. احساس کردیم دوربین می‌تواند اضطراب و غلیان درونی کاراکتر را راحتتر توضیح دهد. دوربین یک کاراکتر یا شخصیتی بود که کنجکاو بود و فقط راوی نبود و یک جاهایی به قضاوت هم می‌پرداخت.

علی مصفا هم درباره علت پذیرفتن این فیلم گفت: فیلمنامه خیلی جذاب بود. چند بار با هم صحبت کردیم من گرفتار بودم و نمی‌توانستم. خانم تهرانی خیلی فیلمنامه را دوست داشت و من را ترغیب کرد سر این کار بیاید. برای من نقش جذابی بود. برای خیلی‌ها پذیرفتن این نقش‌ها سخت است ولی برای من جذاب بود که این کاراکتر منفعلی که مرد عمل نیست را ایفا کنم. جدا از این خود قصه فیلم هم در کنار قصه‌هایی که در این روزها می‌خواندیم و سعی می‌کردند یک خطوط از پیش تعیین شده‌ای را دنبال کنند که قبلا جایزه هم گرفته، قصه جدیدی بود. سومین دلیل هم تصویری بود که این فیلم از زن ایرانی می‌داد و برای من جذاب بود. چون در مقایسه با خیلی از فیلم‌هایی که زن ایرانی را زن تحت ظلم و کتک‌خور نشان می‌دهد، جالب بود.

آرش لاهوتی درباره پایان فیلم و زنانه بودن فیلم گفت: طبیعی است که تمام فیلم‌ها تحت تاثیر منطق نویسنده‌اش است. من این احساس را ندارم. اساسا من با سوال زن و مرد مشکل دارم و به نظرم فیلمم درباره یک انسان است. مقتضای درام است که شخصیت اصلی زن می‌شود یا مرد. در واقع اصلا گمان نمی‌کنم چنین برداشتی به ذهن مخاطب برسد.

شهرام خلج درباره گریم متفاوت هدیه تهرانی گفت: خیلی سعی کردیم گریم‌ها خیلی ساده باشد. گریم کسی که مدت طولانی در یک باغ پرتقال کار می‌کند حتما باید چنین می‌بود.

علیرضا قاسم خان تهیه‌کننده فیلم در پاسخ به این‌که آیا بازگشت سرمایه آن امیدوارید، گفت: برای من تهیه‌کنندگی این فیلم با فیلم‌های دیگر متفاوت است. آرش لاهوتی سینما و ادبیات را خوب می‌شناسد و این‌که بتوانیم یک اثر را برای اولین بار با این نگاه کار کنیم برای من افتخار است. این چهارمین کار من در سینما است و خیلی کم کار هستم. یک بار یک نفر از من پرسید چرا فیلم‌های خواب آلوده می‌سازید؟ من گفتم ما فیلم‌هایی می‌سازیم که با افتخار آن را در تمام دنیا نشان دهیم.

کریستف رضاعی درباره پرکاری‌اش و موسیقی این فیلم گفت: فیلم آقای لاهوتی پارسال و در چنین روزهایی ساخته شد و من خیلی خوشحالم که چنین فیلمی ساخته شد. دو کار داشتم که امسال انجام شده و کارهای دیگر در سال گذشته ساخته شد. خیلی با آقای لاهوتی برای این کار صحبت کردیم. خیلی بحث داشتیم که موسیقی روی فیلم را کمتر کنیم و چقدر لذتبخش بود که در یک سوم پایان فیلم موسیقی می‌آید و سختی‌ای که شخصیت اصلی می‌کشد را آسان می‌کند. آن زمان که موسیقی دوباره بعد از نیم ساعت می‌آید یک نفسی به این پرسوناژ می‌دهد که انسانی‌ترش می‌کند. رویا حسینی بازیگر «روزهای نارنجی» درباره حضور در این فیلم گفت: بازی در این کار برای من بسیار جذاب بود. چون یک سری کاراکتر معمولی اما جذاب داشت و من خیلی از آرش لاهوتی تشکر می‌کنم که این نقش را به من داد.

صدف عسکری یکی دیگر از بازیگران این فیلم هم درباره تجربه بازی در این فیلم گفت: مریم برای من خیلی عجیب بود چون اصلا به من نزدیک نبود. چون من نه بچه دارم و نه لهجه و این برای من خیلی جذاب بود. یک چالش بود که خودم را به این شخصیت نزدیک کنم. آرش لاهوتی خیلی به من سخت گرفت برای همین من خیلی تلاش کردم تا به این نقش برسم. بعضی وقت‌ها آدم ها یک فرصت نیاز دارند تا خودشان را نشان دهند. آرش این فرصت را در اختیار من قرار داد.

فاضل ژیان درباره طراحی و صحنه این کار گفت: به لحاظ معنایی دنبال این بودیم که یک کار درست ببینیم. حتی اگر تلخ باشد. تلخی آن شاید در لباس کاراکترها نمود پیدا می کرد. نه اینکه یک صحنه زیبای جذاب ببینیم..