پارادوکس شر

تکتم نوبخت: اول از همه باید بگویم که سمیرا در «زخم کاری» برخلاف تفسیرهای مطرح شده «فم فتال» نیست. «زن اغواگر» قصه ما در «پیش داستان» و در رویارویی با خان عمو است که کارکرد دارد نه در کشمکش میان سمیرا و مالک. رعنا آزادی ور در «زخم کاری» فقط لیدی مکبث است. یکی از پیچیده‌ترین شخصیت‌های ادبیات دراماتیک که جوهره آن «جنون قدرت» است. اساس شیمی میان مالک و سمیرا و ساختن خط اصلی داستان نیز یک تقابل دوتایی و بسط همین موقعیت‌های دوتایی بر آمده از «جنون» است. اعتماد و سر سپردگی مالک به سمیرا به خاطر بلدیِ او از بازی قدرت در دودمان ریز آبادی‌هاست نه اغواگری‌های زنانه‌اش. همانگونه که در اجرای رعنا آزادی ور نشانی از اغواگری نیست که اتفاقاً بر خلاف آنچه که گفته می‌شود نمونه آن را در سینما و تلوزیون زیاد دیده‌ایم. تاکید بر فم فتال بودن سمیرا کاستن از اهمیت بازیگری رعنا آزادی ور و چگونگی ساختن شخصیتی است که به بن مایه یک سریال جهت می‌دهد.

.
در «زخم کاری»، آنچه ستون فقرات قصه است، دیر پایی «دیالکتیک شر» میان دو شخصیت اصلی، مالک و سمیرا است. ترسیم دقیق سرشتی برآمده از «قدرت» آمیخته به «جنون» در قالب سمیرا که باعث حفظ ضرباهنگ داستانی می‌شود که اساس آن را «پارادوکس» میان دو کاراکتر اصلی شکل می‌دهد. دو شخصیتی که با وجود تمام تضادها در یک نقطه به هم می‌رسند و آن هولناکی ذاتِ آدمی است. همچنین اهمیت ساماندهی «پارادوکس شر» در نحوه بازی رعنا آزادی ور اینجاست که آشکار می‌شود. سکون و آرامش بیرونی سمیرا کمترین سنخیت را با شرارت، توطئه چینی و کهن الگوی «شخصیت شرور» دارد و یک تقابل بزرگتر را شکل می‌دهد که معادل آن می‌شود همان دوگانگی سرشت انسان.
.

.آن روی سکه این دوگانگی، در مواجهه او با مالک است. تضاد شمایل اغلب منجمد او که ردی از جنون دارد با یک نگاه اخطار دهنده دایمی با شمایل مستأصل مالک که یک دلهره درونی را نمایندگی می‌کند، قطعیت و اطمینان است در مقابل تردید. نکته دوم؛ خوفناکی درون در اوج آرامش، صرافت و سماجت توطئه‌چینی در پس زمینه یک صورت خونسرد، خنده‌های ریز هستیریک و میمیک‌های حاکی از جنون را پیش از این در بازی رعنا آزادی ور سراغ داریم. نشان این نقش را می‌توان تا اندازه‌ای در پرده آخر «پارک وی» (فریدون جیرانی) ردیابی کرد. پتانسیل بالای این بازیگر برای ساختن نقشی که جنون محرک عملکردهایش است در پرده آخر «پارک وی» ، قطعاً مد نظر کارگردان بوده تا یک لیدی مکبث تمام عیار را با توسل به این مهارت بازیگر در خاطره مخاطب ایرانی ثبت کند.