نوری بیلگه جیلان با «درباره علف‌های خشک» به کن رفت، فیلمی که با واکنش متوسط منتقدان روبرو شد. آثار جیلان ویژگی‌های خاصی دارد مانند گپ و گفت‌های طولانی که کاراکترها و انگیزه‌های آنها را فاش می‌کند. جیلان درباره این نکته می‌گوید:« مسیری است که در حال کشف آن هستم. شبیه صحنه‌های مشاجره در تئاتر یا آثار داستایوفسکی.صفحاتی که او کامل به گفتگوی شخصیت‌های رمان‌هایش اختصاص می‌دهد. من در زندگی شخصی ترجیح می‌دهم شنونده باشم. اما در بعضی شرایط و محیط‌ها پرگو می‌شوم به خصوص شب‌هایی که با همسرم جروبحث می‌کنیم. زمانی که در زندگی احساس خطر پیدا کنی، زیاده حرف می‌زنیم. شاید یک جور دفاع از خود باشد. اما به این معنی نیست که من در آینده این ویژگی را ادامه بدهم. به هر حال مشغول تجربه چیزهای مختلفی در فیلم‌ها هستم.
بر هیچ کسی پوشیده نیست که جیلان به آثار ادبی روسیه در آثارش نیم نگاهی دارد.او می‌گوید:« از زمانی که در نوزده سالگی کتاب جنایت و مکافات را خواندم، زندگی من متحول شد.من به شخصیت‌هایم از درون منشور چنین آثار ادبی نگاه می‌کنم. اما روسیه کشوری متفاوت با فرهنگی متفاوت است. هر کشوری فرهنگ خودش را دارد و ما شخصیت‌های متفاوتی داریم. اما هر چه زمان و فرهنگ تغییر می کند روح انسان‌ها در هر کجای دنیا شبیه است. این همان چیزی است که می‌خواهم جستجو کنم، بفهمم و ببینم.»
▪️نوری بیلگه جیلان برنده نخل طلا برای خواب زمستانی است. او برنده جایزه بزرگ داوران و بهترین کارگردانی در کن است. و هفت بار با آثارش در این جشنواره حضور بهم رسانده است.