کاترین دونو حتی زمانی که خود را برای دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری در جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز آماده می‌کند، چندان علاقه‌ای به یادآوری خاطرات ندارد.
دونو روز چهارشنبه، ساعاتی قبل از دریافت جایزه خود به خبرنگاران گفت: «ما زمانی برای نگاه کردن به عقب نداریم. این زمان حال ماست و باید به جلو پیش برویم.»
بازیگر افسانه ای فرانسوی در 78 سالگی مثل همیشه مشغول کار است. او به تازگی بازی در یک فیلم را در پاریس به پایان رسانده و به زودی فیلم دیگری را در بلژیک شروع می کند. او فکر می کند که محیط سینما برای زنان مسن تر و بازیگران در اروپا بهتر از آمریکاست.
دونو سابقه طولانی در جشنواره فیلم ونیز دارد و این سابقه حضور به سال 1967 برمی گردد، زمانی که لوئیس بونوئل با فیلم «بل دو ژور» و بازی کاترین دونو برنده جایزه شیر طلایی شد.
اگرچه اغلب دونو به عنوان آیکون سینما توصیف می شود، دونو این اصطلاح را برای خود رد می کند.
اما برای دونو فیلم هایی که با کارگردانان ژاک دمی (چترهای شربورگ، دختران جوان روشفور و پوست الاغ) و فرانسوا تروفو (آخرین مترو) همکاری داشته، ارزشمند است. او گفت که حضور ژاک دمی به ویژه در اوایل کار دونو بسیار مهم بود، زمانی که هنوز تجربه زیادی در سینما نداشت.
دونو تاکید کرد:« امروز، ویژگی های مهم مانند گذشته هستند: داستانی که می‌خواهم تعریف کنم… فیلمنامه… محیطی که ایجاد می‌کنیم… افرادی که با آنها وقت خواهم گذراند.»
از دونو در مراسم افتتاحیه با دریافت جایزه شیرطلایی افتخاری تجلیل شد.