▪️ترجمه:ارغوان اشتری
آلن دلون احتمالا یکی از مشهورترین بازیگران فرانسوی در سطح بینالمللی است. او یکی از نمادهای سینمای فرانسه در قرن بیستم در دنیا بود. او را بریژیت باردوی مذکر مینامیدند. دلون بیش از شش دهه حضور مقابل دوربین را تجربه کرد و بازیهای خاطره انگیزی در فیلمهایی مانند «روکو و برادرانش»،«یوزپلنگ»، «دایره سرخ»،«سامورایی» و… داشت. او حدودا در 100 فیلم ایفای نقش کرده که شامل «ظهر بنفش» نیز میشود. او پس از کسب نخل طلای افتخاری و جایزه لژیون دونور گفت که میخواهد از بازیگری بازنشسته شود. حالا در 87 سالگی مجموعه شخصی خود را که شامل 81 اثر هنری شده، میفروشد.
آلن دلون و کلودیا کاردیناله در فیلمهایی مانند «یوزپلنگ»، «روکو و برادرانش» و «فرمان گمشده» با هم همبازی بودند. کاردیناله درباره دلون میگوید:« اولین بار با آلن دلون در روکو و برادرانش در سال 1960 به کارگردانی لوکینو ویسکونتی همبازی شدم. آلن ترکیبی عالی از زیبایی ظریف زنانه و مردانگی بود. هم شیرینی در درونش بود و هم خطر. آلن هم از نظر زیبایی و هم از نظر حضورش جاذبه مغناطیسی داشت. همه چیز را با قدرت و شدت منتقل می کرد. کار با او به معنای جذب بخشی از آن شدت بود. ما بسیار خوش شانس بودیم که زوجی را در یوزپلنگ به تصویر بکشیم که در ذهن مردم باقی ماند»
.«دوران فیلمبرداری یوزپلنگ برخلاف دیگر فیلمها بود. هوا بشدت گرم بود و ما در شهر سیسیل با آن لباسهای تاریخی و در لوکیشن هایی بودیم که نفس مان را بریده بود. لوکینو همه چیز را با دقت بررسی می کرد. تمام جزئیات ریز را. من و آلن دلون پیش از فیلمبرداری با لوکینو نزدیک بودیم. او نسبت به هر دوی ما حس تعلق خاطر داشت. آلن و من هر دو ی مان از خانواده هایی معمولی و فقیری بودیم که لوکینو ما را وارد دنیای ناشناخته ها می کرد. من حتی لحظه های جادویی خارج از فیلمبرداری را در این فیلم یادم هست. فیلمبرداری چنان سخت بود که لحظات استراحت به یک بهشت واقعی می مانست. ما در سیسیل کنار دریا می رفتیم…جوان بودیم. خیلی می خندیدیم و خوش می گذراندیم.»
کاردیناله درباره محبوبیت آلن دلون در آن زمانه میگوید:«یادم می آید که مردم برای دیدن آلن صف می کشیدند. از زنان اشرافی گرفته تا زنان طبقه کارگر، حتی مردان… کاملاً سورئال بود.»