اندرو کوین واکر، فیلمنامه‌نویس سرشناسی است که اکثر علاقه‌مندان سینما او را به واسطه‌ی نگارش «هفت» می‌شناسند. فیلم سیاه و تکان‌دهنده‌ای که در میانه‌ی دهه‌ی نو از ظهور نابغه‌ای به نام دیوید فینچر خبر داد. اما رابطه‌ی کوین واکر و فینچر بعد از «هفت» ادامه پیدا کرد و واکر به دوست نزدیک و همکار همیشگی او تبدیل شد. اگرچه نام واکر در تیتراژ فیلم‌های بعدی فینچر دیده نمی‌شود اما نسخه نهایی «بازی»، «باشگاه دعوا» و «اتاق امن» را او بازنویسی کرده و فیلمنامه تعدادی از پروژه‌های ناتمام فینچر مانند «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» و دنباله «دختری با خالکوبی اژدها» را هم او نوشته.
این فیلمنامه‌نویس اخیرا انیمیشن بلند «نردلند» را روی پرده داشت. واکر در گفتگویی که به بهانه فیلم جدیدش انجام داده از همکاری با دیوید فینچر گفته است: «ما همکاری خاص و شگفت‌انگیزی داشتیم. او به طرز حیرت‌انگیزی منحصر به فرد و آشکارا باهوش است. اما همیشه به حرفت گوش می‌دهد و در کار درگیرت می‌کند. نه این که ابزاری باشی برای رسیدن به اهدافش. البته به شکلی که فقط از او برمی‌آید و به قدری باهوش است که راجع به همه چیز و از جنبه‌های مختلف فکر می‌کند.
در ظاهر به نظر می‌رسد که کار من تحویل چیزی در حدود 90، 100 یا 120 صفحه است، طوری که روی همه جنبه‌های آن حسابی زحمت کشیده باشم تا مطمئن شوم که تمام ساختار فیلم درست کار می‌کند. فکر می‌کنم حتی اگر در این کار کاملا موفق نشده باشی، او باز هم قدرشناسی‌اش را نشان می‌دهد و از مصالحی که داستانت وجود دارد هرچند نصفه و نیمه به نحو احسن استفاده می‌کند.»