مستند «تا جمعه, رابینسون!» فیلمی بیشباهت به دیگر فیلمها، به کارگردانی میترا فراهانی گفتگوی میان ژان لوک-گدار و ابراهیم گلستان است که به واسطه تبادل هفتگی ایمیل صورت گرفته و حاوی ویدیوها، عکسهاو نامه های این دو است، که آماده نمایش در جشنواره برلین شده است.
«تا جمعه، رابینسون!» فیلمی به کارگردانی میترا فراهانی و با حضور ژانلوک گدار و ابراهیم گلستان، برای اولینبار در جشنواره بینالمللی فیلم برلین ۲۰۲۲ در بخش «مواجهه» به نمایش درخواهد آمد.
این مستند از تمایل میترا فراهانی در به تصویر درآوردن دیالوگ میان نماد موج نوی فرانسه ژان لوک گدار نود ساله و ابراهیم گلستان ۹۹ ساله نشات می گیرد. گلستان درجنوب لندن در روستایی سکونت دارد و یکی از فیلمسازان پیشروی ایران است که پس از ترک وطن بیشتر تمرکزش روی نویسندگی بوده است. گلستان و گدار شخصا یکدیگر را نمی شناسند
بنیاد پژمان، به مدیریت حمیدرضا پژمان، تهیهکنندهی ایرانی این پروژه و Écran noir productions, Casa Azul Films, Shortcut Films سایر تهیهکنندگان این فیلم بودهاند.
صفحه بنیاد پژمان خلاصهی فیلم را چنین نوشته است:
«باید با یک مکاتبه شروع کنیم، شاید حرفهایمان مطابقت نداشته باشند. ابراهیم گلستان میتواند این جمعه نامهای برای من بفرستد، و من جمعهی بعد به او پاسخ خواهم داد. پس تا جمعه، رابینسون!» و به این ترتیب، ژان-لوک گدار خودش را در روزمرگی فکورش، به شکل خردمندانهای ناامید به تصویر میکشد و تصاویر و کلمات را از سوئیس به آن سوی کانال میفرستد. در عمارتش در ساسکس، ابراهیم گلستان میکوشد تا این پیامهای فرازمینی را رمزگشایی و به زبان منطق نزدیک کند. و به همین ترتیب، تا روز موعود، پردهای این دو خدای در حال فرار را میپوشاند. آیا در این روزگار پریشانی، هنوز وجود شاعران معنایی دارد؟»
میترا فراهانی کارگردان و نقاش مشهور ایرانی تبار ساکن پاریس است. او دانش اموخته رشته گرافیک از دانشگاه آزاد در ایران است. از فیلمهای مهم او میتوان به مستند «فی فی از خوشحالی زوزه میکشد»(۲۰۱۲) اشاره کرد که درباره بهمن محصص، مجسمه ساز، کارگردان تئاتر و نقاش پیشروی ایرانی بود.
میترا فراهانی در توضیح ساخت فیلمش میگوید:«آنها دو مردی هستند که نماینده تقریباً یک قرن سینما به حساب میآیند. من اندیشه آنها را می خواستم.»
در ادامه درباره عنوان فیلم توضیح میدهد که از شعری از شاعر و فیلمساز ایتالیایی پیرپائولو پازولینی با عنوان «من نیرویی از گذشته هستم» الهام گرفته است.