بعد از نمایش «وارونگی» در بخش نوعی نگاه جشنواره‌ی کن امسال و استقبال نسبی از آن، نوبت به واکنش رسانه‌ها و منتقدها به فیلم رسید. کسانی که فیلم مورد توجهشان قرار گرفته، بیشتر از ساختار یا اجرا بر روی مضمون فیلم تکیه کرده اند. یعنی تلاش زنی جوان برای دستیابی به هویت و استقلال فردی در جامعه‌ی امروز تهران که آلودگی هوا به نشانه‌ی آن تبدیل شده است.
بعضی از منتقدان حتی آلودگی هوا را هم بنا به سنت نمادگرایی و مفاهیم کنایی موجود در فیلم‌های ایرانی به مضمون گسترده‌تری تعبیر کرده اند. اما در مجموع و از نگاه رسانه‌ها «وارونگی» فیلم جمع و جور و بی‌ادعایی است که استانداردهای سینمایی را رعایت می‌کند.
علی معلم گزارش ویدیویی اخیر دنیای تصویر آنلاین را به بحث درباره‌ی ساخته‌ی جدید بهنام بهزادی اختصاص داده و اعتقاد دارد که بهزادی مانند دو فیلم قبلی، روی مموضوع اجتماعی مهمی دست گذاشته و در دستیابی به اهداف خود هم موفق عمل کرده، اما خلا تخیل و سلیقه‌ی تصویری به شدت احساس می‌شود و شلختگی در بیان سینمایی به فیلم لطمه می‌زند.