آل پاچینو برنامه پرسش و پاسخی درباره کارنامه بازیگری خود با دیوید روبنستین برگزار کرد که نخستین قسمت از برنامه گفت وگو محور «درباره آدم‌هایی که الهام بخش ما هستند» بود.
در دوران این گفت وگو حرف از سه‌گانه «پدرخوانده» به میان آمد که قسمت اول پدرخوانده در سال 1972 آل پاچینو را به ستاره جهانی تبدیل کرد. آل پاچینو به سریال کمپانی پارامونت «پیشنهاد» در حرف‌هایش اشاره کرد که درباره ساخت پدرخوانده است. او گفت سریال به طرز وحشتناکی نسبت به آنچه سرصحنه تجربه کرده بود صادقانه است.
« من سریال را دیدم و می‌توانم ادعا کنم نه تنها نیمی از نکات مطرح شده در سریال حقیقت دارد، بلکه حیرت برانگیز بود.» در ادامه پاچینو روز اول فیلمبرداری در «پدرخوانده» را به خاطر آورد وقتی که «من و دایان کیتون مست بودیم. و با خودمان می گفتیم تمام شد، دخل کارنامه بازیگری مان درآمد. پدرخوانده فاجعه است.»
پاچینو آن سال اسکار را به همکار بازیگرش مارلون براندو برای بازی در نقش کورلئونه باخت. در سایت مرجع IMDB دو قسمت اول پدرخوانده به ترتیب رتبه دوم و چهارم بهترین فیلم تمام دوران را دارند. و امتیاز فیلم اول 9.2 و فیلم دوم 9 است. اما برای آل پاچینو به روشنی قسمت اول فیلم بهتری است.
پاچینو گفت:««پدرخوانده اول سرگرم کننده تر است. قسمت دوم پدرخوانده بیشتر به یک تحقیقات ، به اثری شخصی برای فرانسیس فورد کاپولا مریوط می‌شود. پدرخوانده اول را اخیراً دوباره دیدم، همیشه در یک صحنه دو یا سه اتفاق می افتد. ما هنوز در داستان هستیم. شما نمی دانید بعداً چه اتفاقی می افتد، این داستان در بهترین حالت خود است.داستان پدرخوانده دو خطی تر و بسیار متفاوت‌تر، تلخ‌تر و کندتر است. اما همچنان یک فیلم عالی است.»
پاچینو در ادامه توضیح داد:« قسمت دوم پدرخوانده هنری‌تر شاید است. نمی‌دانم. نمی‌خواهم بگویم ساده‌تر یا هم‌چین چیزهایی است.چون در قسمت دوم با رابرت دنیرو همکاری می کنم اما در عین حال قسمت دوم کاملا فیلم متفاوتی است.»