قرار است این مسترکلاس با زیرنویس انگلیسی توسط این دانشگاه به زودی منتشر شود.
گدار هشتاد و نه ساله و نماد موج نوی فرانسه در این گپ و گفت اینستاگرامی از خانه‌اش در لوزان سوئیس در حالی که سیگار برگی گوشه لبش بود،درباره موضوعات متنوعی صحبت کرد.
او درباره ویروس کرونا گفت:« این ویروس ارتباطی است(از ارتباط ناشی می‌شود)شبیه کاری که ما الان داریم انجام می‌دهیم…می‌خواهیم از این بیماری نمیریم .اما شاید نتوانیم(با وجود این بیماری) خوب زندگی کنیم.»
«ویروس ارتباطی است.نیاز به دیگران(یک میزبان) دارد.تا در محیط پخش شود.شبیه بعضی پرندگان که مهاجرت می‌کنند.»
بیشتر صحبت‌ها درباره بحران این روزهای جهان نبود. گدار به موضوعی پرداخت که معمولا در آثارش به آن می‌پردازد:نارسایی زبان. او گفت که دیگر به زبان اعتقادی ندارد.
او همچنین درصحبت‌هایش به دوتن از همکارانش در موج نو ژاک ریوت و اریک رومر ادای دین کرد.
.
گدار درباره شیوه نگارش خود نیز چنین توضیح داد:«اگر امکانش باشد با دست می‌نویسم.قبل از آنکه تایپ کنم، ترجیح می دهم دست نویسی کنم. اما دستخطم خیلی ریز است.پس از مدتی خودم هم نمی‌توانم دستخطم را بخوانم.پس مجبورم بازنویسی کنم.» گدار سپس نقل قولی از نیکولا بوالو شاعر و منتقد قرن هفدهمی فرانسه آورد که «بوالو درست می‌گفت.صد بار به سراغ کارت می‌روی…»
.
توصیه او به فیلمسازان جوان چنین بود:«در دوران موج نو ،اعتقاد داشتم سینما را باید در دانشگاه آموخت. حالا که پس از چند سال مدرک می‌دهند، توصیه ام این است که به خانه بروند و انتخاب دیگری انجام بدهند.»
گدار درباره پروژه جدیدش گفت که مشغول نوشتن فیلمنامه ای براساس موسیقی اپراست.
ژان لوک گدار در این گپ از فیلمساز سوئیسی فرانسیس روسیر نام برد که به گفته او «بسیار مریض احوال » است. او گفت :«فرانسیس هیچ وقت سوئیس را ترک نکرد. تا یک پایش در آب و یک پایش در کوهستان باشد. او روی پروژه جدیدش درباره نقاش فردیناند هودلر کار می‌کند.»
گدار سال ۲۰۰۸ در جلسه پرسش و پاسخ در جشنواره فیلم کن نیز حضور نیافت و با فیس تایم با علاقمندانش صحبت کرد.