محمد جلیلوند
الگوبرداری از یک فیلم موفق به خصوص آن‌ها که گیشه‌ای پررونق داشته‌اند، امر متداولی است که در سینمای جهان نمونه‌های بسیار دارد. در سینمای ایران نیز به نمونه‌های زیادی در این باب برخورد می‌کنیم که گاه خط اصلی قصه خود را از یک فیلم گرفته‌اند یا به بازسازی آن پرداخته‌اند که اولی بیش از دومی مورد توجه سینماگران کشورمان قرار دارد. فیلم سینمایی (صبحانه با زرافه) ساخته سروش صحت که در سومین روز جشنواره روی پرده رفته و با استقبال گرم اهالی رسانه نیز مواجه شده را می‌توان در دسته نخست قرار داد. فیلمی که خط اصلی داستان خود را از فیلم «خماری/هنگ اوور» گرفته و شخصیت‌های خود را حول محور ماجرایی چیده که ظرفیت لازم برای ساخت یک کمدی ابزورد را دارد. کاری که صحت در انجام آن توانایی خاصی داشته و بخش‌هایی از آن را در فیلم جهان با من برقص به نمایش گذاشته است.
در شب عروسی رضا، پسرعمویش مجتبی همراه با دوستان دیگرش (شاهین و پویا) روانه مراسم می‌شوند اما در آنجا اتفاق‌هایی رخ می‌دهد که قصه را گسترش می‌دهد. یک شب تا صبحی که سرشار از اتفاق‌های مختلف بوده و آن‌ها را در موقعیت بغرنجی قرار می‌دهد که به خوبی تماشاگر را تا آخر با خود همراه می‌کند. نقطه عطف پرده نخست با توجه به زمان صد دقیقه‌ای فیلم درست سرجای خود قرار گرفته و شوک مناسبی به آن می‌دهد. در پرده میانی هم که عموماً فیلمنامه‌های فیلم‌های ایرانی با آن مشکلات اساسی دارند، قصه با ریتم خوبی پیش رفته و لحن بازگوشانه تیم دونفره صحت و صفایی کاملاً حفظ می‌شود. در نقطه عطف دوم هم پیچ خوبی به قصه داده شده و آن را وارد فاز متفاوت‌تری می‌کند که در راستای علاقه صحت به مفهوم زندگی بازمی گردد.
بخش مهمی از موفقیت فیلم به انتخاب هوشمندانه بازیگران و هماهنگی فوق‌العاده‌شان بازمی گردد که یکی از بهترین کستینگ‌های(گروه بازیگران) آثار جشنواره فجر امسال نیز به حساب می‌آید. هوتن شکیبا در نقش پویا، بهرام رادان در نقش مجتبی و بیژن بنفشه خواه در نقش شاهین ملقب به دکتر که هر کدام درک کاملی از نقش‌های خود داشته و متفاوت از نقش‌های پیشین خود عمل کرده‌اند. به ویژه بنفشه خواه که برگ برنده صحت در صبحانه با زرافه بوده و تماشاگرانش را به شدت غافلگیر می‌کند. همین طور هادی حجازی فر که جز یکی دو مورد نه چندان موفق، هیچگاه بازی در نقشی با مایه‌های کمیک را تجربه نکرده است. در نقش دکتری که با گروه دوستان همراه شده و شوخی‌های درخشانی با محوریت او شکل گرفته است که نمونه آن را در سکانس‌های حضور آن‌ها در ویلای خانوادگی پویا می‌بینیم. البه نمی‌توان از حضور نه چندان بلند پژمان جمشیدی هم به سادگی عبور کرد که حضوری گرم و راحتی جلوی دوربین دارد. همان ویژگی همیشگی‌ای که در نقش‌های مختلف داشته و از آن به عنوان یک برگ برنده جلوی دوربین استفاده می‌کند.
صبحانه با زرافه که اسم عجیب آن از دل یکی از دیالوگ‌های فیلم بیرون آمده، به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های جشنواره امسال که شانس زیادی هم در شب اختتامیه برای کسب سیمرغ بلورین دارد، قابلیت زیادی برای جذب طیف‌های مختلفی از تماشاگران داشته و می‌تواند در جدول پرفروش‌ترین فیلم‌های سال جایی برای خود دست و پا کند.