الیکا عبدالرزاقی از تجربه روی صحنه بردن نمایش «هملت» و ویژگی‌های این اثر نمایشی به عنوان اولین تجربه کارگردانی اش در تئاتر گفت.
الیکا عبدالرزاقی که این روزها اولین تجربه کارگردانی‌اش را در تئاتر با اجرای نمایش «هملت» سپری می کند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره بازخورد مخاطبان عنوان کرد: خوشبختانه تا امروز استقبال بی نظیری از نمایش شده است و من را به این نتیجه رسانده که استقبال از تئاتر نیاز به بازیگر چهره ندارد. البته ممکن است نام من و امین زندگانی به عنوان کارگردان و تهیه کننده نمایش تا اندازه ای در فروش کار تاثیرگذار بوده اما به قول یکی از دوستان سوپراستار؛ من معروف شاید در روزهای اول اجرا مخاطب داشته باشم و تماشاگر به خاطر من به تئاتر بیاید اما ویژگی تئاتر این است که دهان به دهان می‌چرخد و به این شکل مخاطبش را پیدا می کند. حتی همین مخاطبی که برای دیدن یک بازیگر شناخته شده به دیدن نمایشی می آید اگر با کاری بی کیفیت و حوصله سر بر روبرو شود تاثیرش را بر مخاطبان آینده آن کار می گذارد. مخاطب بی رحم است و اینطور نیست که اگر شما اثر بدی را به او ارائه دهید شما را ببخشد و دوباره به دیدن کارتان بنشیند.
وی ادامه داد: البته استقبال از یک نمایش به محبوبیت یک کارگردان حرفه‌ای و صاحب نام هم بستگی دارد اما من اولین تجربه کارگردانی‌ام را پشت سر می‌گذارم و قاعدتا در جامعه تئاتری ما اینکه من به عنوان یک بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر در مقام کارگردان نیز پذیرفته شوم خیلی سخت است.
بازیگر نمایش «باغ آلبالو» یادآور شد: این نمایش به شیوه کلاسیک و با همان دیالوگ های نمایشنامه شکسپیر اجرا می‌شود اما همیشه مساله ای در پس ذهن من وجود داشت مبنی بر اینکه چقدر خوب است که ما بتوانیم از یک متن کلاسیک و جدی، اجرایی پارودی و طنز داشته باشیم. سال ها قبل نمایش «هملت» توسط آقای مجید جعفری در سالن چهارسوی تئاترشهر به صحنه می‌رفت و همزمان پارودی همان نمایش نیز در کافه تریای تئاترشهر اجرا می شد. همیشه این نکته در ذهن من بود که آن نمایش چقدر فانتزی جذابی داشت بدون اینکه از سطحی از کیفیت پایین تر بیاید از این رو همیشه به سختی چنین نمایش هایی فکر می کردم و می خواستم بدانم اصلا کار من هست یا نه که در صحنه‌ای کاملا حسی و جدی اتفاق دیگری رقم بزنم که در آن تماشاگر لحظه ای بخندد و بعد دوباره به روند اصلی داستان برگردد.
وی ادامه داد: این کار هم سخت بود و هم ترسناک چون ما پیش از اجرا مخاطب دیگری غیر از خودمان و بچه های گروه نداشتیم برای همین فکر می کنم در شب اول اجرا من ۲ کیلو وزن کم کردم چون واقعا نمی دانستم برخورد مخاطب چگونه است اما وقتی که دیدم تماشاگر همان جاهایی را که من می خواهم می خندد و همان جاهایی را که می خواهم سکوت می کند به این نتیجه رسیدم که در تجربه اول کارگردانی تا اندازه ای موفق بودم و حداقل می‌توانم نمره خوبی به خودم بدهم.