تصویر آلن دلون سالها در صفحه اول تمام روزنامههای فرانسه برای چند دهه منتشر میشد اما اخیرا تصویر او تیتر خبرهای تراژدی و غمانگیز است. در چند ماه اخیر به جای آنکه او سوژه دستاوردهای موفقیتهای جهانی خود در مقام بازیگر، زندگی عشقی پر فراز و نشیب، یا درگیری حقوقی باشد، دعواو اختلاف نظر سه فرزند او و شرایط جسمانی بدی که پس از سکته مغزی در سال 2019 برای دلون پیش آمد، مضمون اخبار بوده است. بسیاری از نظریه پردازان به رابطه سختی که او با پسرانش داشته اشاره کردهاند و ریشه را دوران کودکی ناشاد او دانستند.
دلون متولد هشت نوامبر 1935 است پدرش فابین صاحب یک سینمای محلی و مادرش ادیت آرنولد، یک داروساز بود. کودکی سختی را گذراند. به ندرت مادر و پدرش را میدید. وقتی چهار ساله بود پدرو مادرش جدا شدند و او با یک خانواده ی که به فرزند خواندگی او را پذیرفتند زندگی میکرد. در مدرسه به دلیل نافرمانیها و سرکشیها در چهارده سالگی اخراج شد. مدت کوتاهی در قصابی ناپدری کار کرد. در هفده سالگی به ارتش ملحق شد. در جنگ هندوچین شرکت داشت و به دلیل دزدیدن یک جیپ از ارتش بیرونش انداختند.
حضور او در سینما پس از نقل مکان به پاریس اتفاق افتاد. به پاریس رفت تا بتواند زندگی خود را بسازد. او سپس توانستد در نخستین فیلمهای سینمایی نقشهای پیدا کند و با دختران زیادی طرح دوستی بریزد. با «ظهر بنفش»(1960) توانست تحسین منتقدان را برانگیزد. سپس فیلمهای موفق بعدی را بازی کرد که در اروپا و آمریکا با استقبال روبرو شد و آلن دلون را به سمبول جذابیت تبدیل کرد.
مرگ ژان-پییر ملویل در سال 1973 که در سه فیلم با دلون همکاری کرد، اثر عمیقی بر او گذاشت. او سال 1985 برای «داستان ما» جایزه سزار بهترین بازیگر را برنده شد اما به مراسم نرفت تا جایزه را بگیرد. در حقیقت دلون خودش را وقف شخصیتهای پلیس و گنگسترها کرد و به تدریج اشتیاق به بازیگری را از دست داد و تهیهکننده، نویسنده و کارگردان شد. کسب و کار تجاری خود را به حوزههای دیگر برد که شامل ادکلن، نوشیدنیهای الکی و پوشاک میشد و از خودش یک برنده جهانی ساخت.
بدنامی و سوشهرت او ربطی به موفقیتهای سینمایی و تجاری نداشت. در سال 1968 جسد دوست نزدیک و محافظش استیون مارکویچ پیدا شد که پای آلن دلون را به عنوان متهم به دادگاه کشاند. اما مرگ مارکوویچ ربطی به آلن دلون نداشت بلکه پای یک چهره سرشناس دیگری در میان بود. مارکوویچ به دلیل زندگی عیاشی کشته شده بود . از عادتهای آلن دلون این است که خودش را با سوم شخص خطاب قرار میدهد. مثلا در مصاحبه ی در سال 1991 گفته است:«دلون به یک برند تبدیل شده است. و من باید در این بازی بمانم، برایش بجنگم. چون جامعه این را میخواهد، چون شما هم این را میخواهید و یک قاعده است.»
🔹آلن دلون در سال 2019 نخل طلای افتخاری گرفت و در کن گفت:« امشب حس یک بزرگداشت پس از مرگ را به من میدهد در حالی که هنوز زنده ام.» پس از آن به دلیل سکته مغزی او کم توان شد و اختلافات خانوادگی میان فرزندانش به اوج خود رسیدند. هفته گذشته پلیس 72 اسلحه و سه هزار فشنگ از خانه او در جنوب شهر پاریس کشف کردند و آلن دلون مجوز استفاده از این اسلحهها را نداشته است.رسانهها گزارش دادند که ثروت آلن دلون بین 50 تا 200 میلیون یورو است و او این ثروت را نه از راه بازیگری بلکه از کمپانی تولید فیلم، املاک، مجموعه های هنری و کسب و کار تجاری خود بدست آورده است. آنوشکا، تنها دختر آلن دلون که فرزند محبوب اوست پنجاه درصد از اموال او را به ارث میبرد و دو برادر دیگرش هرکدام بیست و پنج درصد. در ماه ژانویه دولت به دلیل سلامتی و شرایط جسمی آلن دلون او را تحت حمایت قانونی قرار داد.او به تنهایی دیگر قادر به فروش هیچ یک از اموال خود نیست و یک وکیل و شخص سومی باید به او برای انتخاب پزشک و معالجه مناسب کمک کند.
@dtonline