نخستین زنی که نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی بود، در سن نود و سه سالگی دارفانی را وداع گفت. لینا ورتمولر، کارگردان ایتالیایی که دیروز در سن نود و سه سالگی درگذشت، در سالهای 1970 در محافل سینمای هنری آمریکا چهره شاخصی بود. در دورانی که فیلمهای غیرانگلیسی زبان در آمریکا در جدول فروش هفتگی رکورد میشکستند. به نظر میرسید فیلمهای او با استفاده از رنگهای تند و زوایای نامانوس دوربین و پرداختن به موضوعاتی مانند بیعدالتی سیاسی، نابرابری جنسیتی، خشونت جنسی و اروتیسم، حس شورش را در آن زمان در آمریکا نشان میداد. در بیشتر فیلم های او جیانکارلو جیانینی در نقش یک عاشق سبیلوی بیتاثیر ایفای نقش میکرد. ورتمولر در فیلم «هشت و نیم» ساخته فدریکو فلینی دستیار کارگردان بود .او در دوران حرفهای فیلمهای تحسینشدهای مانند «اغوای میمی» (The Seduction of Mimi)، «هفت زیبارو» (Seven Beauties) را ساخت. او برای «هفت زیبارو» به در تاریخ اسکار نام خود را ثبت کرد و به نخستین زن نامزد اسکار تاریخ آکادمی تبدیل شد. این درام نامزد اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی بود و ورتمولر را نامزد جایزه «اتحادیه کارگردانان» کرد. آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۹ یک اسکار افتخاری به او اهدا کرد ورتمولر نویسنده بیشتر فیلمهای خود بود. . ورتمولر گاهی عناوین ایتالیایی برای فیلمهای خود انتخاب میکرد. او متولد شهر رم در یک خانواده کاتولیک سوئیسی بود که تباری آریستوکرات داشتند. در کودکی شورشی بود که از نیمی از مدارس کاتولیک شهر اخراج شد. سرانجام به مدرسه تئاتر رفت و از آنجا توانست مدرک بگیرد.سپس ده سال در تئاتر به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری پرداخت. و دور اروپا را با یک گروه تئاتر عروسکی چرخید.. همسر ورتمولر، انریکو جاب که کارگردان هنری بیشتر فیلمهای او بود، سال 2008 درگذشت.