سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران، اخیرا در برنامه‌ای مروری (Retrospective) از آثار آلمانی سهراب شهید ثالث را برگذار کرده که فرصتی مغتنم برای مخاطبان ایرانی است تا آثار مهجور و کمتر‌دیده‌شده از یکی از مهمترین فیلمسازان تجربی تاریخ سینمای ایران را بر پرده ببینند.
شهید ثالث نام خود را در تاریخ سینمای ایران با دو فیلم «طبیعت بی‌جان» و «یک اتفاق ساده» ثبت کرده. دو اثری که هنوز بعد از سال‌ها در لیست‌های بهترین‌های منتقدان ایرانی جا خوش کرده‌اند. شهید ثالث بعد از مشکلاتی که برای ساخت فیلم «قرنطینه» پیش آمد، به آلمان مهاجرت کرد و تا انتهای دهه نود چندین فیلم در آن کشور ساخت و عملا از ایران دل برید، دل بریدنی که می‌شود در آثار آلمانی او به وضوح دید.
اولین فیلم از این برنامه مرور آثار «نظم» بود، فیلمی در باب مردی افسرده که دیگر هیچ جنبه‌ای از زندگی مدرن هیجانی برای او ندارد. اثر عجیبی که بیش از تا مغز استخوان آلمانی است و مخصوصا، زمانی که فریاد بیدارباش (Aufestehen) مرد در روزهای یکشنبه به فریاد آشوییتس (Auschwitz) تبدیل می‌شود، تصویر پیچیده از آلمان دوپاره شده و پر از حس گناه بعد از جنگ جهانی دوم را نمایش می‌دهد. اما «نظم» بیش از همه‌چیز از فقر تولید و فیلمنامه‌ی پرداخت نشده‌اش ضربه خورده و نشان می‌دهد که شاید اگر شهید ثالث سرمایه و تهیه‌کننده مناسب‌تری داشت می‌توانست پتانسیل بالای خود را به آثاری درخشان بدل کند.
سینماتک موزه هنرهای معاصر در سالیان اخیر و در دوران مدیریت جدیدش توانسته با ایجاد برنامه‌های مرور آثار مهم سینمای جهان، جایگاه مناسبی در میان سینما دوستان برای خود پیدا کند و این برنامه (که با کمک سفارت آلمان برگزار شد و حتی رایزن فرهنگی سفارت آلمان هم پیش از آغاز فیلم سخنرانی داشت) یکی از مهمترین برنامه‌هایی بود که این سینما تا به حال برگزار کرده است.