قصیده گاو سفید ساخته مشترک مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها در جشنواره آنلاین برلین در بخش مسابقه دو روز پیش به نمایش درآمد و نقدهای کم منتشر شده نشان از تحسین منتقدان از این درام دارند.
به عنوان مثال پتریک گمبل در لیتل وایت لایز می‌نویسد:«قصیده گاو سفید بیشتر از شباهتی گذرا به درام‌های اخلاق‌گرا و تندو تلخ اصغر فرهادی دارد.فیلم نگاهی تاریکی به سیستم قضایی تبعیض آمیز ایران می‌اندازد .قصیده گاو سفید یک درام خوش‌ساخت با فیلمنامه خوب درباره گناه و مسئولیت است و نشان می دهد که چگونه رویکرد “چشم برابر چشم”در ایران در سیستم قضایی باعث شده است که جامعه در برابر درد و رنج زنان چشم ببندد.»
سارا وارد در اسکرین دیلی فیلم را یک درام عمیقا جذاب و خوش ساخت توصیف می‌کند و در ادامه بازی مریم مقدم را می‌ستاید و می‌نویسد:
مقدم که شاید بیشتر او را با فیلم آخرین پرده جعفر پناهی می شناسند ، در نقشی که نیاز به خویشتنداری و قدرت دارد در حالی که تحت فشار مستمر و پریشانی قرار گرفته ، بازی تاثیرگذاری در قصیده گاو سفید ارائه می‌دهد.»
از سوی دیگر مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها در مصاحبه‌ای کوتاه با ورایتی چنین توضیحاتی در باره فیلم خود داده اند.
مریم مقدم:« این داستان را از مادر و زندگی او الهام گرفته ایم. ما این ایده را پروراندیم و طی 9 سال با هم نوشتیم. این داستان بسیاری از مردم است که برخی از آنها را می شناسیم که در ایران و سایر کشورها حکم اعدام دارند.»
بهتاش صناعی‌ها:« ما با آدم های درگیر پرونده های مشابه مصاحبه کردیم. سالها تحقیقات انجام دادیم. ما با قضات ، وکلا مصاحبه کردیم. نوشتیم و بازنویسی کردیم.»
در قسمت دیگری از مصاحبه مریم مقدم توضیح می‌دهد:« زنان ایرانی ، برخلاف آنچه مردم کشورهای دیگر فکر می کنند بسیار قوی هستند. حتی قوی تر از مردان در ایران. در یک سطح مینا یک زن معمولی ایرانی و کارگر کارخانه است. اما او یک زن مجرد و بیوه است که در جامعه زن ستیز زندگی می کند و این جنبه اغراق آمیز نیست. بنابراین همه چیز برای او پیچیده تر می شود ، زیرا قشر سنتی جامعه ما نسبت به زنان مجرد کنجکاو است می‌خواهند ببیند این زنان چه کاری انجام می دهند. آنها بررسی می کنند که آیا با مردان غریبه رابطه دارند یا خیر. اما این زن یک قربانی نیست. دو عنصری که می خواستیم او داشته باشد قدرت و وقار است.»